hızlı gelişen ilişkiler

çivi çiviyi söker konseptinde hareket eden bireylerin asıl bağımlı oldukları şey partnerleri değilde ilişki türünün kendisi olduğunu gösteren ivedi kalkışmalardır.

bi kızla yada erkekle çıkıyorsun bir sürü ritüeli gerçekleştirmişsin, bir sürü item toplamışsın imaj kasmışsın belli bir levele ulaştırmışsın mevzuyu pat bişi oluyor hop elindekinden oluyorsun geri toparlama sürecine girecek olursan kafadan bi 20 level geriye düşüyorsun artı bu gelgitli bir dönemin habercisi ki çoğu ilişki pamuk ipliğine bağlı.

kimse artık resesyona girmeyi tercih etmiyor sarsıldımı projeyi durdurup yeni bir müteahiti devreye sokar gibi bittiği yerden yenisi filizleniyor aynı projeye yeni biriyle devam etmek için hızlandırılmış ve yoğun bir sevgi seli, atraksiyonlar, süprizler, falan hızlıca kaldığı yere yeni partneri taşıyıp ilişkinin bizatihi kendisinden alınan hazzı sürdürebilmek üzerine gelişen olaylar silsilesidir.

hızla biten ilişkilerdir. benzeri bir durumu tabir etmek için "çok muhabbet tez ayrılık getirir" derler. getirmese de getirdi, derleeer.

vakitsiz, at koşturuyor gibi gelişen ilişkilerdir. ailelerle tanışılır. cinsellik dibine kadar yaşanır. g*t göbek salınır. partnerinizin en yakın arkadaşı artık siz değilsinizdir. beklenti büyüdükçe büyür. pahalı hediyeler, kariyerde sıçrama, başarı, güç, sosyal saygınlık hepsi sizin borcunuzdur artık. tek vazifeniz maddi/manevi kendinizi tüketmektir.

hızlı gelişen, hızlı biten ilişkilerdir. umarım hızlı unutulurlar.

hızlı gelişen herşeyden çok korkarım çünkü aynı hızla bir anda biterler ve gelişi kadar heyecanlı olmaz. yıkıcı olur.

aynı hızla biten ilişkilerdir. kişi duygularından, hatta kendinden bile emin olamıyorken çok aceleci davranmamalı diye düşünüyorum bu tür konularda.

şimdi hemen aynı durumla ilgili yaşadıklarımı anlatmak istiyorum. geçen cumartesilerin birinde instagram’da bir beyefendi ile konuşmaya başladık, tanıştık, sohbet iyice ilerledi ve “bulaşalım mı” diye sordu. çok şaşırdım, az bi’ bekle di mi yani. bunların hepsi bir gün içinde yaşandı. hayatımda bu kadar hızlı bir buluşma teklifi almamıştım, hatta yılın en iyi çıkışı sayılır benim için herhalde. çok yoğun bir dönemden geçtiğim ve de kendimden emin olamadığım için yarın konuşuruz bunları diye geçiştirdim. fakat çok ısrar edince ertesi gün için anlaştık. pazar günü de fenerbahçe ile beşiktaş’ın maçı vardı sanırım, onun için karar vermesi zor bir durum oldu birazcık ama pazar günü buluştuk nihayetinde bir yerde. ve noldu sonuç olarak? hiçbir şey. sohbet ilerlemedi asla, benim açımdan en ufak bir heyecan ya da kendisini tanımaya yönelik merak duygusu oluşmadı içimde hiçbir şekilde. bir ara ben burada ne yapıyorum diye kendimi sorgulamaya başladım, sıkıldım. maça yetişmek için sürekli saate bakması da cabası.

ayrıldıktan sonra “eve geçtin mi” diye mesaj atmıştı ama kendimi yormak ya da üzmek istemediğimden (çünkü kendimi çok iyi tanıyorum) o an engelledim ve kapanış.*

aceleye getirmeyerek, zamana yayarak belki de karşılıklı enerji aldığımız bir zamanda buluşsaydık her şey çok farklı ve iyi olabilirdi. yapım gereği zaten sakin bir insanım, böyle maceralara gerek yokmuş diyelim, ne diyelim.

aynı hızda biter.
tecrübeyle sabit.

bana gidelim mi olur ben de seni seviyorum televizyonu kısar mısın çocuk uyuyor dede bana şeker alsana rahmetliler çok severdi birbirini.

var boyle bi tanıdıgım.
adam kisisi hatunun dukkana gidiyor birer cay hüpletmek icin ama maceranın sonu evde bitiyor.
simdi evli değiller ama mutlular ve biz gıpta ile seyrediyoruz.

gündüz öylesine konuşup, gece flört edilen insanla sabaha sevgili olarak uyanmak. ne ara oldu nasıl oldu anlamazsınız. bir bakmışsın ismiyle hitap ettiğin adama sabah aşkım diyorsun.

zamane ilişkileri

nadir de olsa sağlam ilişkiye dönüşme potansiyelleri de vardır.

quicklove diye bir kategori eklenmelidir.