ideal bir cümlede olması gerekenler

berrak bir zihinden çıkması, aptallar tarafından bile derhal kavranması, eksik ya da gereksiz kelime içermemesi, merami mukemmelen tezahur ettirir nitelikte bulunması. herkes kuramaz kısacası. zor zenaattir.

lisede almanca hocam "kurduğunuz cümle sonrası karşınızdaki yeniden bir soru soruyorsa cümleniz eksik demektir" demişti. başta saçma gözükse de örnekler üstünden düşününce doğruluğu ortaya çıkıyor. mesela anneniz size "hayırdır?" dediğinde "dışarı çıkıyorum" derseniz bir sonraki soru "kimle?" olacaktır. "arkadaşlarla" dediğinizde "nereye gideceksin, ne zaman gelirsin?" gibi sorular gelmeye devam edecektir. oysa bunun yerine ilk soruya "arkadaşlarımla güvenparkta buluşup biraz gezip döneceğim. akşam yemeğine yetişirim, merak etme." gibi, durumunuzun bilgilerini veren bir cümle, iletişim halinde kurulabilecek ideal bir cümleye örnek olabilir.
cümle kurmaya erinmeyeceğimiz; "ben söylemeden beni anlasın" şeklinde düşünerek gereksiz vakit kaybı yaşamayacağımız, sağlıklı iletişimler içinde olacağımız günlere.

gizli de olsa bir öznesi olmalı. ve bu özne ne halt yediyse, bize anlatmalı.

3 yaşında bir çocuğun anlayabileği netlik ve muhatabına göre yakınlık bildiren kelimeler.

(1) özne + (gerekiyorsa tümleç) + yüklemi olmalıdır.
(2) on üç kelimeden uzun olmamalıdır.
(3) alıcının anlayabileceği kodlarla oluşturulmalıdır.

karışıklıklardan karışıklığı çözen bir cümle olmalı

benim cümlem ideal oldu mu acaba ?

zanaati zenaat olarak kullanmamak mesela.

bittiğini göstermek için türüne göre sonuna eklenecek noktalama işareti. nokta, üç nokta, soru işareti, ünlem işareti vs.

nokta
nokta.

olumlu sözcükler.

özne ve fiil. gerisi zamirle sıfatla hallolur.

nokta.
bazen koymuyorlar.
çok üzülüyorum.*

yüklem. örneğin;
ben seni.
bu cümleden her şey anlaşılabilir. yüklem şart.

anlam, anlam bütünlüğü.