iğne yazacakken şurupla işi çözen doktor

küçükken beni mesut eden doktordur. şurup yazıyorum derken öyle bir rahatlama hissi gelirdi ki doktora sarılmak isterdim. çocuk doktorları gerçekten sevgi pıtırcığı oluyor.

doktor gibi doktordur.

iki günde çözülecek sorunu iki haftalık çileye dönüştüren aman ali rıza bey hekimi. ayranın dibini kamışla höpürdetmesiyle de ünlüdür.

göz sorunumu iğne uygulaması yerine lazer ile çözen doktor diyerek arttırıyorum.

bende tam tersi. iğne isterdim, doktor ısrarla şurup yazardı. sadist olacağım o zamandan belliymiş.*

çocuğunun şikayetini söylemekten aciz, biz diliyle konuşan annelerin iğne yazdırmaya geldik biz öksürüyoruz çıkartmasını gecenin ortasında şurupla püskürten adamın dibi insan tanesi.

o zaman çalıştığım çocuk acilde girişte on tl gibi bir ödeme yapılıyordu. gecenin ikisi, baktım şöyle bir, antibiyotik yazmayacağım yazdıklarımla toparlar dedim, nasıl yani ama biz buraya para verdik dedi. cebime attım çünkü ben o parayı değil mi dedim. böyle de gerçekçiydim zamanında.

(bkz: iğnesiz geçmiyor)
(bkz: iğnesiz ben nefes alamam)
*

en azından sarı seron bağlaması gereken doktordur.
iğne yok, sarı seron yok nasıl hastane bu?
şurupla tedavi mi olur, ıhlamur ver onu içsin bari!