ilçe otogarlarının mutlak hüzün ve kederden ibaret olması

esenler daha dram bence.

kendi köyünden ilk kez dışarı çıkan bireylerin otogarda çekingenliklerinden dolayı sus pus oturduklarından ileri gelen durum. heyecanlı da olsalar orada çıt ses etmezler edemezler genelde. ufak il otogarları da hemen hemen aynıdır da bazıları bu çekingenlikten doğan sessizlikten bile romantizm çıkarıp hüzünlenmiş. hayatta basit düşünmek iyidir.

bence insanların o minik güzel ilçelerine olan özlem ve sevgisindendir. ilçelerde herkesi tanırsın her daim güzel bir ortam muhabbet vardır, şehirdeki deli kovalamışlık yoktur. hele bir de deniz kenarındaysa bu ilçe insan ayrılırken ölür, ölür dirilir. ama gelgelelim iş yoktur buralarda bu sebeple de karnının doyduğu büyük şehirde yaşama zorunluluğun vardır. hatta büyükler memleket karnının doyduğu yerdir diyerek avuturlar seni. işte bu çaresizliğin hüznü kaplar bence bu otogarları.

bütün otogarlarda vardır illa ama eskiden gittiğim ilçe otogarlarında hissettiğim duygu zamansızlıktı. zamanın akmadığı hissiyatını aktaran yerlerdi benim için. belki de böylesi bir hissi almamın sebebi seyahatte geçen zamanı kaybetmemi telafi etmek duygusudur.

çok garip yerler gerçekten. bir bu yerler, bir de yolda giderken görülen evler. kim bilir içinde kim yaşıyor? nasıl bir hayatları var? yol kenarında, herkesten uzak, yalnız. üzücü.

(bkz: yeni hayat), orhan pamuk’un romanı.

sıraya dizilen hayatlar, sırası gelenin mahcup ağlayışı. gamsız bir çaycı, birkaç meczup, yoklukların imtihanı içinde kaybolmuş insanlar. ben gibi biz gibi...

ıssız adam filminin sonlarda bir sahnesi var hatırlar mısınız?

iki eski sevgili diyalogları bittikten sonra vedalaşırlar. ikisi de arkalarını dönüp gitmek üzereyken, birden birbirlerine dönüp koşarlar ve sarılırlar. arka fonda diiiileeeeeriiim kiii mutlu ol sevgilim çalar.

ilçe otogarlarında her gün o sahnenin aynısı yaşanır.

gideceğim yere mutlulukla gidiyor olsam da nedeninini anlayamadığım bir şekilde hüzünlü ve kederli hissederim. neden bilinmez???

8 -9 saatlik yola gidiyorsam o ilçede yaşayanları aşırı kıskanırım

ege sahil şeridinde çok sevimli, sevinçli ve kedersiz otogarlar var. cidden, iner inmez ohhhh diyeceğiniz, cennetlik kasabalar da var.

çokça vedaya şahit olduklarından genel anlamda otogarlar hüzün ve keder barındırıyor.kimi anne,babasından kimi sevdiceğinden kimi ise kardeşinden ayrılmakta.vedaları sevmeyen bir insan olarak otogarları da sevimli bulmuyorum.

herkes için öyle olmayan...
benim için öyle evet. çünkü yolculuklarım hep 10 saatten fazla sürer.