iletişimi kestiğinizde ruhsal sağlığınızın iyileştiği o kişi

sizi günden güne zehirleyen bazen çok sevdiğiniz insanları hayatınızdan çıkarttığınızda sağlığınıza kavuşursunuz ya, hah işte o kişinin hayatınızdaki rolü.
bende biri var, 20 senedir çıkaramadım hayatımdan.
ivit, bizzat ben.

kendisi ile 2018 den beri tek kelime iletişim kurmadım ama 22 ağustosta babam öldü ve o günden beri hızla iyileşiyorum.

kendisi ben doğmadan önce kurtulmak istemiş benden. ömrüm boyunca 1 gram sevgi, fayda, güzel laf duymadım, görmedim.
iletişimi çoktan kestim de amel defteri kapansın diye bekliyorum yani.

komple bütün sülale, komşular falan. hepsini koy bir çuvala, çalkala çalkala vur duvara.

hayatınızdan çıkınca bir ferahlama gelecek kişidir.

hahahaha ya buraya detaylı bir girdi atarsam en az 5 yıl yatarı var. bir dönemimin içine eden bir arkadaşımı hayatımdan çıkardıktan sonra bir süre toparladım iyileştim ama mevzu bahis kişinin dışında da öyle beklenmedik şeyler yaşadım ki şu aralar tekrar iletişimde olsaydık belki bir tık daha iyi durumda olabilirdim diyecek kıvamdayım. "ne oldum demeyeceksin asla"

insanların hayatında benim genelde. vedaları hep nefret dolu bakışlar ve söylemler içerdi. hiçbirinden pişman değilim.

işin ilginç yanı kendi hayatımda da bu benim. tam iç sesim bir şeylerin büyüsünü kaçıracakken ağız dolusu "bi sussssss ammmaaaa*, çok oldun sen de..." diyorum, renkler parıldamaya başlıyor tekrar.

akrabalar. çünkü akrabanın yaptığını akrep dahi yapmıyor.

sorun çıkaran insanlar bu gruba girer.

biri 8 biri 10 yıllık iki arkadaşım
bi' boşluk oluşur sanıyordum, aksine iyileştirici oldu.

o kişi aslında hayattaki en büyük düşmanınızdır. biri sizden ne kadar nefret etse ve husumet beslese bile uzaktayken pek tesiri olmaz ancak yanınızdakinin toksikliği ruh sağlığınızı mahvetmeye yeter. o yüzden vaktinde bazı kavgalar edilmeli, bazı kalpler kırılmalı.

hemen hemen hayatımdaki herkes. iletişime devam ettiğimde ruh sağlığıma iyi gelen insan yok ki.

alt sokakta maalesef komşulaştığım üni öğrencilikten sınıf arkadaşım.
herifle üç kelam etsem ruhsal aygıtım karmaşıyor.
bir frekans karmaşası yaşıyom.
geçen sene kendisine de söyledim.
bana kötü geliyorsun sevmiyom elektiriğini diye.
nedendir bilmem ama öğrenciyken de sonraki yirmi yılda da bu his değişmedi.
nasıl bi sınavsa bu herifle hep yollarımız kesişiyor. bi kaç yıl görmüyom. sonra tayin olup benim yanıma o geliyor. sonra yeni bir hastanede işe giriyom o rada ben onun yanına gelmiş oluyom. şimdi de ev alıp taşındığım sitede alt sokakta bu oturuyor. böyle bir ying-yang birlikteliği ya da vişnu-şiva ikilemi...geeel brahma geeel ve gör beni

şu hayatta kimseyle iletişimi kestikten sonra ruh sağlığımı kazanmadım ya da kaybetmedim. bu neçe boş inanıştır. hassas bir güvercin gibisiniz bayım.

eski yakın arkadaşım. zaman geçtikçe taşlar yerine oturuyor sahiden. bazen hiç olmadık bir zamanda ya da öyle boş boş dururken onunla yaşadığım br gün, bir konuşma geliyor aklıma ve her seferinde aslında çoğu hareket ve cümlesinin altında bir kendini tatmin etme isteği yattığını fark ediyorum. iyi ki iletişimimi kesmişim. bir de şu odadakilerden kurtulsam çok daha aydınlanacak içim.

ouv o zaman herkesle iletişimi kesmek gerekir, gerçekten iyi gelen bir insan var mı ? ha belki anlık olabiliyor bakın anlık sonrasında yine kendi benciliğinde insanlar.