insan acısı çeken aşk

marie curie ukdesi.
insanlara ulaşamayan ve varlığını onlara inandıramayan aşkın çektiği sıkıntılardır.
ama ne sıkıntı anlatılmaz. evi barkı bomboş kılar. masaya beraber oturursun da sanki yanında insan evladı değil de boşluk vardır kaşığı tabağa daldırıp çıkaran. öyle canı yanar ki aşkın bu durumlarda, ne dese bilemez. susar sustukça da konuşacaklarını unutur karıştırır, kaşık yemekle buluşur, ağızlara gitmez gözler o saçma sapan bulamaç olmuş yemeği inceler, pek bir şey de bulamaz.
aşk acı çektiği zaman insan katlanamaz ona. seninle mi uğraşacak koskoca insan.
ne çok işi var insanın, sabah uyanacak gözleri hala kapalı, giyinip tıklım tıkış otobüslerde işe gidecek insan. akşam olsun diye bekleyecek saatlerce, bilgisayarın ekranındaki saate bakacak, telefonundaki saate bakacak, duvardakine bakacak. geçsin saatler de eve gidip beraber yedikleri yemek bitsin diye bekleyecek.
masadan kalk. o yemek boğazından geçmeyecek.aşk artık insanı istemiyor. sizden geçti diyor.
sizden geçti diyor. sizden geçti diyor. üç defa üst üste tekrar ediyor. çünkü bir zamanlar aşka şans verirdi insan.
bir iki üç dört beş defa. belki de bunu hatırlatmak istiyor.
aşkla mı uğraşacak koskoca insan. öyle çok işi var ki...