insan bazen evini yakmalı ve dışarı çıkıp seyretmeli

benim çok sevdiğim bir sözdür, bu gece içinde olduğumuz durumun da başka bir tarifidir.

yeniden doğuşlara!

eee sonra nerede sevişelim sayın yazar.*

yarın her şey daha iyi olsun, daha çok çalışalım yeni evimiz için.

bir şule gürbüz cümlesidir.

çok severim. her zaman düşünürüm ve uygularım.

türkiye'de bu şartlarda. olacak iş değil sözlük.

"hayatının altüst olmasından korkma. belki de altı üstünden daha iyidir." cümlesini anımsatan söz.

ah be domestic hıyar! özlettin kendini bayım.

bazen geçmişinden bu şekilde kurtulacağını düşünürsün ve bence çok haklısın. ama evler milyar milyar siz bu yakmayı kafada yapın bence.

ben bazen kıyafetlerimi yırtıyorum çatur çutur.

sonra hatıralarına bakıyorum...
e tabii insan üzülüyor biraz.

küçük ölçekli bir oda yangını diyelim biz buna...
sonra aslında gönül evimi ateşe verdiğimi anlıyorum.
içimde yanan ateşin sönmesini bekliyorum üzgün üzgün...

sizin bu dediğiniz acı verir. ateşlendiğinizde gidin soğuk bir duş alın. geçer geçer..

ben de eskiden yapıyordum zaten bunları.

anlatılmak isten şey başka anlıyoruz ama metaforlardan habersiz kişilikler yönünden terapi gerektiren düşüncelere yol açabilir..