insan hayatta neyi arar sorusu

1 sey aramaz.

insan adalet arar. kendi içinde ve yasalar karşında.

kaybolmuş bir yıldızın ışığını arar. bizim kaybolan parçalarımızı, geçmişe duyduğumuz özlemle yeniden bulma çabası, arayışlarımızı daha da derinleştirir.

arayan mevlasini da bulur belasini da.

ne aradığını bilmeyen biri olarak ben de merak ediyorum.
ne arıyorsunuz gerçekten.
çağrışım:söyle buldun mu aradığın aşkı söyle .

hiçbir şey aramaya ihtiyaç duymayacak seviyeye gelmeyi arar.

huzur arar ama, hep belasını bulur nedense.

ya belasını ya mevlasını

öncesinde hangi insan sorusu sorulmadan cevaplanamayacak soru. ama yine de cevaplamak istersek şöyle diyebiliriz; eğer ki bundan 40 bin yıl önce yaşamış bir insan ise soyunu devam ettirebilmek için bir eş bulmak ve çifteşmek neredeyse diğer bütün canlılarla ortak olan nihai arzusunu özetlemek için yeterlidir. bildiğiniz üzere canlıların çok büyük bir çoğunluğu ölür. eğer çocukdan farklı birşey üretemiyorsanız ölmemek için, bir nevi yok olmamak için elinizden gelecek tek şey üremektir. bizim içinde bir dönem bu geçerliydi. sonrasında metaları keşfettik, yazmayı çizmeyi ; sonraki nesillere çocuklar dışında aktarabileceğimiz şeyler olduğunu keşfettik. hala bir kısmımız sadece çocuk üretebiliyor ve onlar için ürettiğim argümanım hala geçerli. diğer kesim ise kendini ölümsüzleştirmek adına farklı yollar buldu. uzatmadan şöyle diyelim benim için insanların nihai arzusu kalıcı olmaktır, var olmuş olmak ve var olmuş olduğu gerçeğini unutturmamak.