robot değilim yazar profili

endişe duydukları şeye bak. insanlar genç bireyler fikir özgürlüğü olmadığı için hapisteler, neler çekiyorlar.

etmezsek bize karşı olan kişilerin ekmeğine yağ sürmüş olacağız.

özellikle bu günün türkiye'sinde etkilemelidir. ben şahsen malum kitleden biri ile yan yana dahi gelince rahatsız hissediyorum kendimi.

felaket turizmi denen bu olsa gerek.

beklemeyin artık yokmuş gibi kabul edin. yeter. bir çok şeylere nasıl yokmuş gibi kabul ediyorsak, göz ardı ediyorsak bunu da öyle yapın. belki kolektif bilinç ile olmaz, yok olur. başka ne yapabilir ki? hiç, koca bir hiç.

huzur arar ama, hep belasını bulur nedense.

çok iyi olurdu. cidden.

unutmadık unutmayacağız.

sistem? yönetim? cidden?

bilinmeyen. total soru işareti. büyük ihtimal hiçlik? nokta?

dünyanın başka nerelerinde böyle bir ucube var acaba? bir avrupalıya böyle sakat bir ürünü empoze edemezsiniz. çünkü onlar gerçek muhafazakarlar ve özellikle çıkarlarını muhafaza etmeyi bilirler, riske atmazlar. güvenlik sorunu yaratan hiç bir şeyi her ne pahasına olursa olsun benimsemezler. biz ise viskiye tamah kızılderili tipinde ve davranışında kendini tilki sanan koyunlarız.

'buradamısınız?'
???????

dedikodu

kedi olmak isterdim ama ben bir eşşeğim malesef.

gerçekten sözün bittiği yer. söylenecek tek söz yok, bu olaydan sonra uzun bir süre konuşamadım zaten. üzüntü kelimesi kifayetsiz kalıyor. onu bunu suçlayacak gücüm kalmadı bu yaşanan felaketi okuduktan sonra. kötü güçlerin ülkemizi de ele geçirdiğine işaret olmalı bu korkunç olay. masumiyetin tamamen yok olduğu rezil bir dönem bu yaşadığımız dönem.

anlamı herkese göre değişir, ancak ses olarak abartılı ve aşırı yüksek ses ile sık mesafeli olarak kullanılmasının anlamını konuşabilmek dahi imkansızlaştırılmıştır.

haritayı kıpkırmızı görmek çok güzeldi.

her ne kadar senaryo bir erkeğin yazdığı bir kitaptan bir erkek tarafından uyarlanarak yazılmış, bir erkek tarafından yönetilmiş olsa da, ironik bir şekilde filmin “feminist” olduğu söyleniyor. ancak bunun bir önemi yok çünkü sembolizm aracılığıyla asıl mesaj feminizmin çok ötesine geçiyor. çünkü mesaj; saf, güzel, doğal olan her şeyi çarpıtıp tam tersini benimsetmek.

filmin belirli bir siyasi akımı ısrarla tanıtması şaşırtıcı değil, bir çeşit sosyal mühendislik; öğreti. dünya elitlerinin sosyalist bir dünya hükümeti yaratmak için yoğun bir şekilde çalıştığı gerçekliğinde, sosyalizmi gerçek formasyonundan çıkarıp sadece, sosyalist kelimesini “dünyayı daha iyiye doğru değiştirmek” kısmı ile ilişkilendirmemizi istiyorlar. eğer film başka bir siyasi akımı desteklemiş olsaydı, zaten bu kabul edilinemezdi.

filmde çocukların cinselleştirilmesi ve kadınların cinsel aşağılama yoluyla “güçlendirilmesi” gibi çarpık kavramların olumlandırılması amaçlanmış. elbette her film mutlu, güzel şeyleri tasvir etmek zorunda değil. ancak poor things'in temel mesajı, bu rahatsız edici şeylerin aydınlanmış bir toplumda iyi ve arzu edilir olduğu.

afferim sana muku.

aslında nefret ettiğim bir şey davul sesi. bizim sokakta sokağımızın köpekleri hallediyor davulcuyu. davulcuyu kurşunlanmak ise caniliktir, umarım bulunup cezalandırılır. üzücü bir olay. davulcuya üzüldüm. insanların ek para için davul vs ile uğraşması da ayrı kötü.