insan neden ölmek ister

durum bu kadar kötüyse yolun açık olsun dostum demekten başka çare yoktur

bazen yaşamak ölüme göre daha ağırdır çünkü. kaldırmaya çalıştıkça yük büyür, taşınılamaz olur ve enkazın altında kalırsın.

ölmek istemek, bir canlı için, bir insan için ( her nasıl gerekçelendirilirse gerekçelendirilsin) sağlıklı bir düşünce ürünü sayılamaz.
ancak ki, hayatta kalması başkalarının elinde ve sırf yaşayabilmesi adına tüm yaşam neden ve erdemlerinden vazgeçmesi isteniyorsa belki..

buradaki görevini tamamladığını veya yanlış başladığını düşünüyor olabilir. belki yanlış bir meslek, belki imkansız bir aşk, belki sevgisiz bir aile. herkesin hikayesi farklı. o yüzden bu sorunun cevabı da her insan için farklıdır.

yaşama arzusu ne kadar tâkatınızın kaldığı ile alakalıdır.
yaşamak,kendi kendine olup geçen bir eylemdir. otomatik olarak nefes alırsın, birşeyler yer içersin ve sonuç...
hayattasın!
fakat yaşamak için bütün bu yaptıklarının bir anlamı olması gereklidir. bir sebep gereklidir yaşamayı istemek için, devam etmek için. bunları yapmak için gerekli olan o gücü de, yukarıda ki sebeplerimizden alırız zaten. bazı sebeplerimiz vardır ya da bunları ediniriz ve bu sebeplerimiz bize tâkat verir, kuvvet verir, devam etme arzusu verir, pes etmeme inadı verir.
işte tam da bu sebeplerin yokluğundan dolayı vaz geçer insan.
bir sebep yoktur, bir amacı yoktur. salak salak nefes alıp ortalıkta dolaşmayı yaşamak olarak yorumla(ya)mıyordur çünkü. yoruyordur artık tüm bu anlamsızlıklar içerisinde bir anlam bulup, hayata tutunma gayreti içinde olmak.
bu sebepten dinlenmek ister insan ve bitirir o bedeninde ki tüm anlamsızlıkları.

(bkz: yaşama isteğinin öldürülmesi)
genelde o noktaya getirildiği içindir..

bir an önce rehber varlıklarla yepyeni bir yaşam plânı çizip reankarne olarak dünyaya gelmek için.