insana değer vermeyip hayvana değer vermek

çünkü insana verdiğin değer bir süre sonra elinde patlıyor. ama hayvanlar öyle mi? karşılıksız koşulsuz seviyor seni. sevginin en saf haliyle yanında oluyorlar. insanların içlerinde sana karşı ne hissettiklerini bile bilemiyorsun. çok kazık yemiş biri olarak, hayvanlar benim için insanlardan daha değerli net.

burada ne yazsak illa bir yerlerden bir şeyler bulup bizi patlattığını düşünecek ama insanların kendisine ve dünyaya verdiği zararı hayvanlar vermiyor. benim için de hayvanlar insanlardan daha önemli.

her ne kadar tepki alacağımı biliyor olsam da cevabım: hayvanların öncelikli oluşu.
insanların kitap değil ki açıp okuyalım. biz onları severek, koruyarak, vakit geçirerek, konuşarak vs ne düşündüklerini bilemiyoruz.
"aynı sofradan yemek yiyoruz doyan düşman oluyor" nasıl değer verelim? bu mu hak ettiğimiz değer?
hayvanlar öyle değil ama..o kadar vefalılar ki... keşke konuşabilseler. kedi, köpek çok severim ben. hayvanları sevdiğin kadar insanları sevmiyorsun der annem. çok kızar bu duruma. birazcık insanlara değer ver der.
oysa hiçbir hayvan hiçbirimizin kalbini kırmıyor, nankörlük etmiyor, değeri çöp etmiyor... kimsenin malını çalmıyor, hakka girmiyor, doğaya zarar vermiyor ve en önemlisi ne biliyor musunuz?
bir çocuğun katili olmuyor
bir çocuğun hayatını karartmıyor
oysa insan insana elbette muhtaç biliyoruz ama bizi bu duruma insanlar getirdi.