insanı paranoyak ruh haline sokan sebepler

okb tetiklenmesi, suç işlemiş olması, travma yaşamış olması gibi uzar gider.
ama bir pudra şekerinin rush etkisi kadar değil hiç bir etken, pompalıma sarılıp milleti bekliyorum evde ajan mı var ? yoksa dolabın içinde mi ?
ne yoksa arkamda mı ? şimdi sağıma mı geçti ?
beni neden öldürecek, aileme zarar vericek mi ? patronun işi mi ?
işimi bitirmeye mi çalışıyorlar yoksa ?
gibi paanoid etkileri olabiliyor.

takip edilmiştik.
iki kere yakaladık.
birçok kez de takipte olduğumu görmesem de hissediyorum

evde kimse yokken ve kapılar sıkıca kapalıyken düşen tencere kapağı bütün gece korkuya sebep oluyor bende. ıki üç kere başıma geldi

pek yok. "kedidir o kedi" deyip yerime yatıyorum.

eğer yapmamanız gereken şeyler yapıyorsanız bu ruh halinizi ister istemez paranoyaya sürükler. sınav esnasında kopya çekerseniz ''acaba hoca beni görüyor mu, kesin yakalanırım'' gibi düşünceler geçer aklınızdan. ya da ne bileyim ailenizden gizli bir şey yapıyorsanız ''kesin anladılar / anlayacaklar'' diye içiniz içinizi yer. yazılı ya da yazısız kuralların dışına ufacık bir adım bile atsanız paranoya başlar kısaca.

bir şeyi merak edersin de o merakını bir türlü gideremezsin ya. muhatabına soru soramazsın. ama öğrenmek istediğin bir sürü şey de vardır mesela. ya da böyle bir güvensizsindir söylenenlere bir sürü bir sürü ihtimaller doğurur söylenenler, sonra ihtimaller ihtimalleri vs. yaşanıyor bunlar hep. tanrım aklıma mukayyet ol. sana emanet. teşekkürler tanrım.