insanın başarısız olmadıkça özeleştiri yapmaması

kendi çevremden edindiğim gözlemimdir.
insan başarısız olmadığı sürece özeleştiri yapmamaktadır.
örneğin bir lokantacı ancak müşterisi azalmaya başladığında kendi konseptini sorgulamaya başlayacaktır

insanın başarısızlığına sebep arama konusunda bile başkalarının beceriksizliğini gayet rahat bulabileceği dünya düzeninde haklılığı sorgulanabilir olan tespit.

özeleştirinin dozunu ayarlamayı bilen insan; vasattan nasihat dinlemediği gibi karşısındaki bilgi birikime saygı duymayı da bilir. cahil cühela yargı dağıtmadığı gibi yeni bir şeyler öğrenmekten de gocunmaz.

bu biraz gri bir zone.

bunun en kuvvetli sebebi, insanlara özeleştiri yaptığınızda açıklarınızı kollayıp, sizi açıklarınızdan vurmak istemeleridir.

ingilizlerin çalışıyorsa kurcalama atasözünün haklılığını gösteren durum. başarısızlık bir sorundan kaynaklanır, başarısızlık yoksa sorun yoktur, sorun yoksa da kurcalamaz insanoğlu .

seçim kazanıyoruz mu beyler ?
evet reisim
o zaman dewam. mazot 40, festivaller iptal, tamer karadağlı....

başarılı olduğu hâlde özeleştiri yapabilen insan sayısı bir hayli azdır. böyle insanlara ben kendi tabirimle "bilgeliğin efendisi olma yolundaki kadîm varlık" diyorum. hele şu an içinde bulunduğumuz tüketim toplumunun sahteliğinde erimemeye and içmiş olan bu insanları can ü gönülden tebrik ediyorum. her ne yapıyorsanız yapın, işinizi iyi yapmak zorundasınız. iyi olan şeyler bulaşır ve diğer insanları da tetikler. günümüz türkiye'sinde maalesef vasıflıdan vasıfsızına herkes yozlaşmaktan çamurlaşmıştır. sonuç olarak başarı ve başarısızlık birbirinin aynasıdır. ve bir insan her zaman o aynaya bakmalıdır.