insanın dünya'ya iğrenç bir yolla gelmiş olduğu gerçeği

bazılarının, mucize veya muhteşem bir olay olarak nitelendirdiği çiftleşme ve doğumdan bahsediyorum. anne ve babanın aslında sadece zevk almak için yaptığı bir aktivitenin sonucunda oluşan bir takım vücut salgılarından başlayan hayat serüveni veya kandırmacası.

her ay kanayan, acı veren ve kötü kokulara sebep olan bir üreme sisteminin yanında, insanın mantıklı düşünmesine bile imkan tanımayan ve sürekli sadece bir hedefe kitlenen bir zihin, bir takım hormonlar, dürtüler ve başka bir organ.

objektif bir akıl, tüm bunların toplamda, ne kadar gerçeği örten, iğrenç bir kandırmaca olduğunun farkına kolayca varır. bu gerçek, aslında insanın iğrenç yollardan başlayarak bu hayata geldiği gerçeğidir.

birkaç zihin oyununun ve büyük bir kandırmacanın sonucu olarak var olduğunu bilmek ve bununla yaşamak insanı öğrenebileceği en acı şey ve acılar bize farkındalık katar.

eğer bir tanrı varsa o kesinlikle görüp görebileceğimiz en büyük yalancıdır. muhteşem gibi gözüken bu sistemlerde aslında insanları nasıl da aptallaştırmakta ve kendi düzeninin kölesi haline getirmektedir. insanların hayatta kalmak için yapması gereken acı dolu bir eylemi, hormonlarla süslemek en hafif tabirle aldatmaktır.

doğum konusuna gelirsek, bunca zahmeti ve acıyı çekmek zorunda bırakan bir süreç, hangi yönden mucize olarak görülebilir. modern tıbbın bize sunduğu imkanlar olmasa yaşanan kadın ve çocuk ölümlerinden bahsetmeme gerek yok.

peki, kalça kemiğinin içinden geçmek zorunda kalan kocaman kafatasına ne demeli? bu nasıl bir travmadır ki küçücük bir beden, çok daha küçük kemikten bir delikten geçmeye zorlanıyor. çoğu zaman yırtılmak zorunda kalan deri dokusunu geçtim, çıkan doğum kesesi, kan ve sıvılar. insanların bu vahşet sahnesini kutsallıkla örtmesine şaşırmamalı.