insanın en büyük yanılgısı

bugün yapamadığı şeyi gelecekte yapacağını sanmasidir.

dünyanın, kendisine ait olduğuna dair derin bir inanca sahip olma yanılgısıdır.

herkesi kendi gibi sanması.

bu çok klasiktir. burada dursun diye şe ettim.

doymak bilmeyen arzu ve istekleri. tamahkarlık.

insanların değişebileceğine inanması!
kim olursa olsun, ne söz verirse versin, hiç kimse asla değişmiyor, herkes yine olduğu gibi devam ediyor.

bir gün herşeyin daha güzel olacağı yanılgısıdır

sen birine gidiyorken onunda seni beklediğini sanman fakat o da başka biri ya da bir şey bekliyor diye gitmesi.
ikinizin de hayal kırıklığına uğraması ve artık kavuşursun zannederken bir daha hiç bir araya gelememeniz..
var mı böyle bir senaryoyu yaşayan ben şimdi kafamdan attım çünkü
en büyük yanılgım aşktan yana değil benim derdim para çünkü.

şahsen doğadaki denge/karma kavramının farkında olması ama farkında olmadan ve anlamsızca buna direnmeye çalışmasıdır.

böylece bu ikileme sahip olan insanoğlu; yanlış yapmaya, kandırılmaya, aldanmaya ya da tam tersi kandırmaya, aldatmaya oldukça açıktır.

doğru yapanı da az olduğu gibi, sadece dokuzundan değil her köyden kovulur.

bugün yapamadığı şeyi gelecekte de yapamayacağını sanmasıdır. hayat, içinde bulunduğu şartlar ve kişinin kendisi, zamanla hiç tahmin etmediği kadar değişebilir ve o yüzden insan, yapamam dediği nice şeyi gelecekte kolayca yaparken bulabilir kendini...

arzu ettiğini elde edince her şey yoluna girecek hissiyatı. maalesef insanlığın fıtratından mıdır ,nedir ? hep bir fazlasını, bir ayrısını ,bazen bambaşka bir şeyi isteyip duruyoruz . netice de arzu ettiğin senin olunca da kısa süreli tatmin duygusu dışında bir şey elde etmiyorsun.

insan belirli aralıklarla ben hayatı epey hallettim, anladım ve çözdüm sanıyor. hatta bazen diğerleri uyuyor, ben büyük bir uyanış yaşadım diye düşünüyor. daha sonra düşünce yolculuğunu da eşsiz ve benzersiz görüyor.
durup durup oldum ben diye düşünüyoruz işte yahu, çok komiğiz ayol.*

bir konuda imkansız demesi. zaman geliyor o imkansız görünen şey çat diye oluyor. herhangi bir konuya uyarlanabilir. bu durum insanı mutlu edebilir, soğuk soğuk terletebilir. insan bir şeyi bildiğine körlemesine inanmamalı.

özür dilenince hata yapılmayacağının düşünülmesi. kimse öyle kolay kolay ders almıyor. hata yapanı bırakmak gerekiyor. ilişki denen şey çok saçma. kimseyle ilişki kurmamak lazım. kimse kimseyi anlayamaz bile isteye hatalar yapar. dengi değil kimse kimsenin.

konuşarak diğer insanlarla iletişim kurabileceğini sanması.

herkesin her an ölebileceğini bilir.
kendinin her an ölebileceğini bilmez.

insanoğlunu iyi yada kötü sanmak, insanoğlu yalnızca bencildir.

gerçekmiş gibi çok kapılıyoruz. hayır dini inanışların dışında söylüyorum. ölümün olduğu bir odada başka başka insanlarla sohbet edip, odadaki materyaller ile vakit geçirip ölümü görmezden geliyor, sonunda ölüm "gel bakalım senin açılalım biraz şöyle" deyip odanın dışına çıkma teklifi yapınca apışıp kalıyoruz. kalacağızdır heralde, çünkü ölmeyecekmiş yanılgısıyla yaptığımız hatalara, hırslara, pisliklere bakınca; 'an'ın mekândan daha fazlasını temsil ettiğini düşündürtüyor. sanki yaşanan an, içindeki kazanımlarıyla bitmez bir zaman dilimine yayılarak kişinin hayatında süregelecekmiş gibi hissettiriyorlar bana.
yani; 'ölmeyecekmiş gibi yaşıyoruz demeye' çalışıyorum.

'zaman' da bu yanılgının yanılgı olarak kalmasında rol oynayan başka bir yanılgı. duruma göre değişkenlik gösteren net bir yanılgı v ölümü unutmanı sağlayan yaşamdaki her şeyle kolektif olan izlenimci kavram. van gogh sanatı gibi..
hatta temas durumu bile yanılgı, makale vardı.
tabii ölümü akılda tutarak yaşayacak değiliz. demek istediğim kötüye dair olan hırsların bireysel v dahi toplumsal etkilerine maruz kalmasak iyi ama hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayınca ne maruz bırakmadan nende maruz kalmadan yaşamaya devam edebiliyoruz.
zaman da geçiyor tik tak tik tak, kaç dakikadır okuyorsun ¿
hadi git hırslarının peşinde koştur. belki dediklerim yanılgıdır v öleceksin diye her şeyi yetiştirmen gerekiyordur. yanılgı diye düşündüğün asıl yanılgı olabilir. öleceksin evet de, zamanın duracağını nerden biliyorsun..

yaşadığı sorunları ve sıkıntıları sadece kendisine özgü olduğunu düşünmesi. aslında dünyada birçok kişi senin yaşadığın şeyleri yaşıyor. yalnız veya çaresiz değilsin.