insanların doğum gününe önem vermemek

aşırı kasar. yok yere bir sürü kapris olur bak işte. böyle saçma bir misyon olmaz be abi.

amcanın erken doğum günü kutlaması, ablanın gün batımı doğumu(o saatte kutlamak lazım), amcamın yeni eşinin kağıtta 1 hafta sonradan yazıldığı için kafasına göre kutlaması falan derken iş çığrından çıktı artık. gücüm yetmiyor.

5 yıl önceki sevgili bile hala sitem içinde ‘ne hayvan herifsin’ diye. onun kafa hala orda.

bugün ablamı aradım doğum günün kutlu olsun tatlımlar pastalar hoopp ‘doğum günüm yarın’ lucifer ünlem ünlem ünlem.

titriyorum.

hediye almamak değer vermemek sayılırsa
değer vermiyorum.
ama unutmadan kutluyorum.

mesela ben kendi doğum günüme önem vermiyor ve hatta genellikle unutuyorum. kimsenin de hatırlamasına ya da önem vermesine ihtiyaç duymuyorum.*

dolaylı yoldan o insana da önem vermemektir bence. unutma konusuna pek inanmıyorum açıkçası çok meşgulse gecikmeli de olsa kutlardı.

biraz gereksiz bir olay gibi geliyor doğum günü yahu. ben kendiminkini de kutlamam mesela, yani doğum günümde tabii farklı bir his olur içimde ama kimseden farklı bir hareket beklemem, kendim de başkasına yapmam çünkü. fazla kasıyorsunuz bu hayatı.