geceye kadınlar gününe özel bir şiir bırak

biraz dokunsan yarasına
şehirde yalnız kadınlar fokurduyor
burunlarında tütün kokusu
keşke deyişleri hep onlara
uçkurundan başka birşey düşünmeyen
adamlar geçmiş hayatlarından
keşke geçmeseydi...
sıcak omuzlarda hüzünle
ağlamaya hasret gözleri
kıyı ışıklarından bakıyor geceye
soğuk elleri sanki hiç tutulmamış
gerdanlarında morluklar
sözde kimse kıyamamış
bacakları kesik yarası
çoğu sevişirken kanamış
o bahar rengi kadınlar
hiç bir içkiyi mezesiz bırakmamış
o yaz saçlı kadınlar
hiç birine şiir yazılmamış
duman altı kahve köşelerinde
vücutlarından bahsetmiş sevgilileri
festival ruhlu kadınlar
rujlarının rengi bile ellerini ısıtmamış
yorgun yalnız tutsak
hala ümitli yaşamak denen korkudan
orada eski şarkılar calar radyosunda
ipek ongun duruyor kitaplığında
bak sesi kulaklarımda
bugün cagırsam en güzel elbisesiyle gelir
ama evine bırakamazsan ölür
ağlayan kahkaha atan ve öpen
alinlari kor ateşler gibi hirsindan camları eriten
pencere guzeli menekşe yüzlü kadınlar
bize ragmen ne güzel yaşıyorlar.

hasret kaldım tenineden
hasret kaldım yuregineye
gecebilirse insanlık
kadın.. erkek.. ne farkeder!
belki insanin bir değeri olur..

biliyorum, değersiz hissettirildiğini
biliyorum, ağrısız uyuyamadığını.
memleketimin bütünkadınları gibi saçlarım uzun
tırnaklarım küt!
biliyorum, doğurursan tam.
doğurmazsan yarım
denildiğini.
biliyorum burda yaşamak istemenin
sebepsizce öldürülerek ödenildiğini.

biliyorum.
ve

gidiyorum.
kadın...
kadın...
seslenen yok adınla
sâhi nedir adın...?
alıp verilemeyen nedir kadınla?
öldünüz öleli
kalmadı tadım...
ben kadın olmaktan bile
utandım.
utandım.
utandım...

larktwain_123_

haydar ergülen
yazın bittiği her yerde söylenirse
kadının gittiği de her yerde söylenir
kadın gittiği her yerde şiir diye söylenir:
kadının gittiği yazın bittiğidir, her yerde
yaz biter kadın giderse, bunun sonu şiirdir,
yazın sonu şiirdir, şiirdir aşkın sonu…
şehir her semtiyle yazın peşine düşse
yaz uzar bundan ve aşklar da nasiplenir,
yazın peşinde şehir, kadının peşinde şiir
eylülün semtine kadar böyle gidilir
bir gecede gittimdi hazirandan eylüle
eylül yazdan terkedilmişti, şiirse haziranda
kadın tarafından terkedildi o söylenceye:
bütün oğullar anneyi bir şiire terkeder!
o kadın beni terkederse şair olurum
oğul olduğum kadın sakın beni terketme,
şiirdir söylenir, yazdır biter, kadındır gider

bütün kadınlar şiiri bir kadına terkeder!

siz katillerimizsiniz
dün beni katlettiniz
bu gün kız kardeşimi
söylesenize nasıl hissettiriyor kırmızı elleriniz?