interneti olan yalnız olmaz

birol güven'in, internete ve yalnızlığa, çok daha yukardan bakışını anlatan yazısı ve fikri.
asıl yalnızlık internet öncesi döneme aittir

tam tersi interneti olmayan yalnız olmaz olmalı.
internet varken uzaktan hep sevmeler sevilmeler ama internet olmasa gidip görmek lazım.

internet yaşadığınız evin penceresi gibidir.
genelde salon penceresinin önüne oturur gelip geçeni izlersiniz. bir süre izledikten sonra sıkılır diğer odaya geçer onun penceresinden etrafa bakınırsınız o cephede neler oluyor kulak kabartır göz atarsınız. sonra balkona çıkar birazda oradan etrafa bakarsınız. balkon sizin sosyalleştiğiniz ortamdır. oradan çevrenizle konu komşuyla merhabalaşma bir hal hatır sorma sonrasında ufak çaplı haber alışverişi ve dedikodu yaptığınız bir alandır. balkonda hem çevreye açık hemde olaylardan uzak kendinizi kısmen güvende hissettiğiniz bir alandasınızdır. sonra yine odaya salona geçer pencereden görebildiğiniz kadarıyla çevrenizi gözlemlemeye devam edersiniz.

buraya kadar salonunuzda odanızda balkonunuzda hep yalnızdınız.

internette size evinizde sınırsız pencere imkanı ve kafanızı istediğiniz kadar da yukarı kaldırsanız göremiyeceğiniz yerleri görme imkanı sağlar. evinizin balkonuna çıktığınızda göremiyeceğiniz kadar insanla iletişim kurmanızı sağlar. ne zamana kadar, bağlantı kurduğunuz cihazı kapatana kadar. sonra yine yalnızsınız. bunun verdiği rahatsızlıkla cihazı yeniden açar o pencereden öbür pencereye koşar durursunuz hayatınızın büyük kısmını internetin balkonu olan sosyal medyada gezerek geçirirsiniz.

"power off" yine yalnızsınız. yapayalnız.

kendim üzerinden örnek verirsem eğer;
sosyal medyada bir çok arkadaşım var ama gerçek hayatımda o kadar fazla yok. maalesef. sosyal medya için güven problemi yaşayanlar var ama ben çok güzel arkadaşlıklar edindim. görüntülü konuşmalar yaptık, annemle tanıştılar. çok güzel arkadaşlarım var. ama bana denk gelmemesi hiç denk gelmeyeceği anlamına da gelmez. o yüzden tehlikeli bir durum