intikam almak bizi rahatlatır mı sorunsalı

kafamı karıştıran sorunsaldır. değer mi? birisi için sırf intikam uğruna vakit kaybetmeye değer mi? intikam alınınca ruhumuz hafifler mi? bilemiyorum.

hayır. ilk günler rahatlatır ancak daha sonrası daha büyük travmalara sebep olabilir.

sebebine göre değişir.

(bkz: hayır)

intikam peşinde koşarsanız hayatınızı mahvedersiniz, kendimden biliyorum. keşke affetmek veya umursamamak gibi özelliklerim olsaydı lakin bu konuda çok başarılı olamadım.

intikam alacağım diye kendi hayatıma engel koydum bunun farkındayım lakin bu elinizde olan bir şey değil.

mesela sokrates’in bir sözü var; “affetmek insanın yüceliğini, intikam peşinde olmaksa rezilliğini gösterir.” diyor. intikam peşinde koşmuş bir insan olarak sonuna kadar hak veriyorum.

aliya izzetbegoviç, modern dünyada naklen yayımlanan katliamı yaşayan bir halkın lideri olarak şunu demişti; “size asla intikam peşinde koşun demiyorum ama yapılanları asla unutmayın.”

intikam, adalete olan güvenini kaybeden insanların sığındığı son limandır, adalete olan inancınız daha yüksek olursa intikam size uzak bir kavram olur.

“bağışlama kadar katıksız bir intikam yoktur.” – josh billings

intikam aldığımızda rahatlayanın ne olduğuna bakmak gerekir diyerek açıklığa kavuşabilecek sorunsal. ıntikam dürtüsü neyi besler, neyden beslenir, hangi duygudan enerji alır, gibi kaynaklandığı yere, sebepsel sorular sorarak anlayabiliriz belki.

kişisel anlamda intikam almak, intikam alınan kişiyle aynı olmayı gerektiğinden bırakın büyüklük sizde kalsın.(bkz: tanrının değirmeni yavaştır ama kusursuz öğütür)

vicdanımı tartaklamasa çok rahatlatır. lanet olsun içimdeki insan sevgisine.

her intikam, sebebini oluşturan şekilde alınacak diye bir şey yok. kısasa kısas şart değil ama kesinlikle rahatlatır. hesabı kapatırsınız. sıcak güneşin altında içilmiş buz gibi biranın verdiği rahatlama ve mutluluk...

intikamı ben aldıysam asla rahatlatmam.
onun bana çektirdiği kadar ona çektiremediğimi düşünerek
veya
aşırıya gidip onun kadar zalim olduğumu düşünerek
rahatsız olurum.
bu yüzden intikam almayı düşünmüyorum.
cezasını kendi bulsun.

intikam orgazmi rahatlatir, yess

intikam alındığında, intikam aldığınla aynı kişi olursun.
nietzsche' nin 'uzun süre uçuruma bakarsan uçurum da sana bakar' sözü bu durum ile alakalıdır.
yani tek ilaç affetmek.
kendin için affetmek.

karmaya güveniyorum.

"intikam tanrı'nın işidir."
~the revenant~

intikamla, kinle ve nefretle işim olmaz. kalbimi bu kötü duygular ile dolduramam. kendi haline bırakırım görmem.

ilahi adalet bir şekilde yerini bulur.
bırakın zamana. sizinde ondan farkınız olmaz.
tabii her insan kendine yakışanı yapar.

rahatlatmaz. hem banane. ne uğraşacağım olum..

ben üşenirim uğraşamam.

intikamın şekline göre değişebilir mi acaba?
kişiyi adalete sunmak, adaletin işlemediğini düşündüğün yerde adaleti sağladığını hissetmek vs. vs.

the mentalist dizisini izledikten sonra intikamın çokta iyi bir şey olmayıp insanı da rahatlatmadığını düşünmeye başladım. neticede kin kini, nefret nefreti doğurur .

insanın kişiliğine göre, intikamın şekline göre, intikam alınmasının sebebine göre... diye sıralayacağımız başka bir çok etmene göre değişen bir durumdur. rahatlatabilir, rahatlatmayabilir, kötü hissettirebilir yada hiçbir şey hissettirmeyebilir. intikam alının kişi yada grubun tepkisiz kalması bile intikamınıza gölge düşürebilir. o yüzden intikam ile ilgili kesin bir yargı söz konusu olamaz kanısındayım. intikam hissi oluşursa, "1 gün sonra, 1 hafta sonra, 1 ay sonra, 1 yıl sonra, 10 yıl sonra pişman olacak mıyım?" sorusu sorulmalı ve ona göre hareket edilmelidir. hayat öyle bir şey ki, kimisi yaptıkları için kendini yiyor, kimileri de yapmadıkları için kendini bitiriyor. pişmanlık duymayacağınızdan %100 eminseniz, yapın gitsin.

öfke zaten insanın kendisine zarar vermektedir. intikam bir dışavurum olsa da kendine olan zararı iyileştirmeyecektir. aksine, bunu görüp daha da öfkelenebilir insan. o yüzden rahatlatmayacaktır. o an iyi hissettirse de uzun vadede görülebilir bu rahatsız durum.