1.
jose rodrigues dos santos tarafından yazılmış ülkemizde pegasus yayınlarının bastığı 488 sayfalık kitap. dünyanın en eski incilini incelerken bir adamın başına gelenleri anlatır. isa ile ilgilenenler keyifle okuyabilir.
devamını gör...
2.
jose rodrigues dos santos'un yazdığı, orijinal ismi "o último segredo" olan, pegsus bünyesinde çıkmış harika bir roman
bu romandan kısaca bahsedecek ve eleştirecek olur isek, vatikan'da antik dönemden kalmış bir el yazmasını okuyan bir paleografın, yani antik dönemden kalmış el yazıları, metinleri, tarihsel belgeleri okuyan bilim adamının öldürülmesi ile başlar ve bu okuduğu el yazmasını okuma işi, bizim roman karakterimiz tomas noronha'ya devredilir
ve olaylar şu şekilde devam eder, bir anda kendilerini bulundukları yerden binlerce kilometre uzakta, kudüs'te bulan roman karakterleri, isa'nın kim olduğunu araştırmak ile tamamlaycaklardır romanın geri kalan kısımlarını.
bu romanın en çekici olan kısmı, isa'nın kim olduğunun aslında benim de katılacağım üzere yunanca yazılı olan apokrif incillerde yazılı oluşuna inanılması, nedir bu apokrif inciller onu da açıklayalım, öncelikle kabul edilen dört incil vardır; bunlar matta, markos, luka ve yuhanna'dır, zaten kanun kısmı da bize kanonik'ten geçmiştir ama konumuz bu değil. apokrif inciller de kabul görmemiş, sahte olduğuna inanılmış ama *bu kısım benim düşüncelerim...* birilerinin işine gelmemiş olacağı için sahte olarak insanlara anlatılmış incillerdir.
neyse, konuyu çok saptırdım farkındayım. isa'nın gerçekte kim olduğu, apokrif incillerde nasıl anlatıldığı, kanonik incillerde nasıl betimlendiği gibi kısımlar ile hristiyanlığın çıkış aşaması olarak nitelendirilen o döneme gerçekten birçok belgeselden çok daha güzel ışık tutuyor.
ama hikaye kısmı ile çok havada kalıyor, zira olaylar başlıyor, bundan sonra yüzlerce sayfa araştırmalar, müthiş bilgiler geliyor ama sanki yazar, "la bizim bi hikaye vardı onu halledeyim bari..." diye düşünmüş olsa gerek ki bir anda hikayeyi bitirmek adına her şeyi hızlandırıyor.
genel olarak romandan çok mini bir belgesel tadında içeriğe sahip bu romanı okuyun, okutturun.
bu romandan kısaca bahsedecek ve eleştirecek olur isek, vatikan'da antik dönemden kalmış bir el yazmasını okuyan bir paleografın, yani antik dönemden kalmış el yazıları, metinleri, tarihsel belgeleri okuyan bilim adamının öldürülmesi ile başlar ve bu okuduğu el yazmasını okuma işi, bizim roman karakterimiz tomas noronha'ya devredilir
ve olaylar şu şekilde devam eder, bir anda kendilerini bulundukları yerden binlerce kilometre uzakta, kudüs'te bulan roman karakterleri, isa'nın kim olduğunu araştırmak ile tamamlaycaklardır romanın geri kalan kısımlarını.
bu romanın en çekici olan kısmı, isa'nın kim olduğunun aslında benim de katılacağım üzere yunanca yazılı olan apokrif incillerde yazılı oluşuna inanılması, nedir bu apokrif inciller onu da açıklayalım, öncelikle kabul edilen dört incil vardır; bunlar matta, markos, luka ve yuhanna'dır, zaten kanun kısmı da bize kanonik'ten geçmiştir ama konumuz bu değil. apokrif inciller de kabul görmemiş, sahte olduğuna inanılmış ama *bu kısım benim düşüncelerim...* birilerinin işine gelmemiş olacağı için sahte olarak insanlara anlatılmış incillerdir.
neyse, konuyu çok saptırdım farkındayım. isa'nın gerçekte kim olduğu, apokrif incillerde nasıl anlatıldığı, kanonik incillerde nasıl betimlendiği gibi kısımlar ile hristiyanlığın çıkış aşaması olarak nitelendirilen o döneme gerçekten birçok belgeselden çok daha güzel ışık tutuyor.
ama hikaye kısmı ile çok havada kalıyor, zira olaylar başlıyor, bundan sonra yüzlerce sayfa araştırmalar, müthiş bilgiler geliyor ama sanki yazar, "la bizim bi hikaye vardı onu halledeyim bari..." diye düşünmüş olsa gerek ki bir anda hikayeyi bitirmek adına her şeyi hızlandırıyor.
genel olarak romandan çok mini bir belgesel tadında içeriğe sahip bu romanı okuyun, okutturun.
devamını gör...