isa'nın dirilişi

dinlerin akla ve bilime uygunluğuna güzel bir örnektir.
şabat günü sonra erince, magdalalı meryem, yakup'un annesi meryem ve salome gidip isa'nın cesedine sürmek için kokular satın aldılar. haftanın ilk günü sabah erkenden, güneş doğarken mezara geldiler. kendi aralarında, ''acaba kim bize yardım edip mezarın ağzından taşı yuvarlayacak?'' diyorlardı.
bir de baktılar ki taş yerinden yuvarlanmış. koskoca bir taştı o. mezarın içine girdiklerinde, sağda genç birinin oturduğunu gördüler. apak bir giysi kuşanmıştı. kadınlar şaşkına döndü.
genç adam onlara, ''şaşkınlığa kapılmayın'' dedi. ''çarmıha çakılan nasıralı isa'yı arıyorsunuz. o dirildi. burada değil. kendisini yatırdıkları yeri görün. şimdi gidin, öğrencilerine ve petros'a bildirin. işte sizden önce galile'ye gidecektir. size bildirdiği gibi o'nu orada göreceksiniz, deyin.'' kadınlar mezardan çıkıp koşa koşa oradan uzaklaştı. şaşırmışlardı, titriyorlardı. kimseye bir şey söylemediler. çünkü korkuya kapılmışlardı. .

(bkz: hristos anesti)