işe alındığı günün ertesi gününde işten ayrılmak

bunu bir kez yaptım.

yeni mezundum, gitgide umudum tükeniyordu. önüme gelen her şirkete, her pozisyona başvuruyordum. birkaç ay önce iş görüşmesi yaptığım orta ölçekli bir firma dönüş yaptı. hemen işbaşı yapabilir misiniz diye, ama dedim evraklar filan hazır değil. tamam yarın başlayın, halledersiniz dediler. peki dedim, servis güzergahı ile ilgili bilgi alabilir miyim. ben sizin ikametinize yakın oturuyorum sabah sizi alacağım dedi. hayretler içindeydim.

ertesi gün gittim. şirkette neredeyse kimse yok. allahallah dedim, kaçta başlıyor mesai? arkadaşların bir kısmı işten ayrıldı, yeniden toparlanma sürecindeyiz filan dediler.iyi de dedim ben ne yapacağım. siz telefonlara bakacaksınız, muhasebe ve satın alma işlerini yapacaksınız dediler
ben yeni mezun bir insanım, tek kişilik dev kadro olarak şaşkın oturup beklerken telefonlar çalmaya başladı ama hiç durmuyor, herkes ödeme istiyor, herkesin derdi başka ama temelde para. telefonlarla cebelleşirken adam elinde bir poşetle geldi. birkaç domates, yumurta ve ekmek var. limos hanım ben çayı demledim, size zahmet bir menemen yapar mısınız dedi. panikle aldım poşeti, emir eri gibi domatesleri doğrarken kendime geldim. limos dedim kaç...

bıraktım, aldım çantamı, kusura bakmayın ben yapamayacağım dedim ve koşarak önüme gelen ilk otobüse atladım..

hakkaten o neydi yahu?

eski çalıştığım işyerinde sabah gelen eleman öğlen yemeğe diye çıkıp bir daha gelmedi. müdürü diğer elemanı azarlamış önünde ben bunun stresiyle yaşayamam demiş.