ısırılarak sevilen güzel kadın

zevklidir, zevk dolu hadisedir.

farkındayım, müstehcen geliyor kulağa; aman ayıp, aman tabular...ve fakat neden onca güzel hanımkızyevrücekler bir kez dahi hak ettiği ısırığı alamadığı için içe kapanık yaşıyor, sevildiğimi her manada hissetmek istiyorum diye ateş atıyor...

bu soruları erkek cemaati kendine pek sormadığı için ve yahut sormaya cesaret ettiği vakit kapısında biten eski topraklar onlara ne kadar dürüst, namuslu ve ahlaklı, pürü pak bir adam olmaları gerektiği ile ilgili beyanat verdiklerinden, sevdiği kadını ısırmak yerine çekilen nutkun etkisi altında kalıp oluşan soruların cevabını aramaktan vaz geçer, geçirilir.

empati yapayım diyorum, kendimi hanımkızyevrücek yerine koyuyorum, resmen işkence erkek milleti, sevişilir mi bu coğrafya erkeğiyle?

ısırmak yok, dokunmak yok, fiziken hissettirmek yok; üç beş dakika fingirdeş, arkanı dön uyu. horla. homurdan.

belki çok düşüncelisine denk gelirsen uyumadan önce seviyorum seni falan diye mırıldansın, o kadar.

sabahtan beri tikilerden pelinsudur, tasmacı kezbandır falan çivi çakıyoruz fakat erkeğin kezbanı da bir başka zor hakikaten.

e madem öyle, kadın milleti niye susuyor bu adaletsizliğe?

hani koca bulmak, yuva vurmak ideal bir ilişki için zorunlu ve gerekli şartlar ya; o yüzden susuyorlar. yoksa kendisini ısırmayan, okşamayan adamı ne etsin güzel kadın.

(bkz: ısırıkla sevgilinin koluna saat yapıp bu saatten sonra benimsin demek)

yavaş yavaş bitecektir. ısırmayın.