işten yorgun gelen kocasının üstünü başını çıkaran kadın

yorgunum kolumu kaldırmaya gücüm yok diyen kocasının kıyafetlerini değiştiren, pijamalarını giydiren şefkat dolu kadındır.

uzan sen, şimdi üstüne bi tane de battaniye getiririm diyen vicdan sahibi güzel eştir valla.

onu bilemem de geçenlerde çok sevdiğim biri çizmelerimi çıkarmama yardım etti. hatta kendisi çıkardı hiç gocunmadan. çizmenin boyu bir metre olunca, dengeyi kaybetmeden çıkarabilmek için insanın en azından aklının başında olması gerekiyor.

ben yaparım çok yorgun olduğunda. çoraplarına dahil değiştiririm gocunmam, hoşuma gider. sevdiğin adam sonuçta. sadece sorumluluğummuş gibi görülmesini istemem.

karadenizli olmayan kadındır.

karadenizli kadınlar için bir laf var? her şey olurlar, kadın olmazlar derler.

bu kadınlardan en naifi benim teyzemdir. eşine çok itaat eder, tek bir lafından çıkmaz. aynı kadın yıllardır ceketini dahi kocasına giydirtiyor. çünkü kolunu o kadar yukarı kaldıramıyorum diyor. ayakkabısını kocasına giydiriyor, çünkü eğilemiyorum diyor. çoraplarını bile kocasına giydirtiyor.

ikisini de çok severim. geçenlerde teyzemin eşi rahatsızlandı, teyzem feryat figan ağlıyor, ben onsuz ne ederim diye. hakkaten onsuz edemez.

yani sevgili yazar sana tavsiyem, iç anadolu kızı al, koca yakınında iken konuşmuyorlar bile kocam benim yerime de konuşur diye.üstüne üstlük şahane de hamur işi yapıyorlar. hem dediğin olacak, hem göbeğin olacak hem de üstünü çıkartacak. üçü bir arada gibi, ne dersin?

elinde balyozla taş falan kırmıyorsa böyle yorulması çok olası değil, hikaye çok oturaklı değil sanki.

yine de konuyu açarsak abartmasına gerek olmayan kadındır. kötürüm değiliz sonuçta sıcak bir hoşgeldin ve tebessüm yeterli zaten, yorgunluk denen şeyi yok ediyor.

yurdumun fantezisi bile gariban...