iyi biri olduğu halde acımasız olan insan

teoride imkânsız pratikte mümkündür.

iyi biri olmayı sadistlikten ayrı tutuyordur... hepsi bu.

acımasız olmak zorunda bırakılmıştır

iyi biriyim* ve eğer iyi niyetimi kullanmaya çalışırsanız da acımasız biriyim.
ikisi bambaşka gibi görünebilir ama birbiriyle de bağlantılıdır aynı zamanda.

iyi - kötü kavramı insanın vicdanına göre şekillenir. size iyi gelen bir başkasına iyi gelmez ve belki de en kötü gelir. acımasızlık sanıldığı kadar kötü bir durum değil; insan üzüldükçe, kırıldıkça ve kaybettikçe kendiyle karşısındaki insana karşı duvarlar örüyor ve bazı kısım bunu acımasızlık olarak adlandırıyor. insanın bencillik yapmadan kendini düşünmesi de acımasızlık olmamalı. sonuçta bize kimsenin faydası dokunmayacak ve bu yüzden bana göre insan en çok kendini sevmeli, kendi değerinin farkına varmalı...

kendi sınırlarını bilen, kendisini ezdirmeyen; herkese hak ettiğini veren krallardır. ne ekersen onu biçersin atasözümüzün uygulayıcılarındandır bu tarz insanlar. ben de bunlardan birisiyim ancak acımasızlığın da bir dozu vardır. despota bağlamayınız.