iyi desem iyi değilim kötü desem daha kötüleri var

hayattaki mottomdur. hiçbir zaman en iyiye ulaşamayacağım muhtemelen ama dibi görmeyeceğimin garantisi yok. iyi ve kötü kavramları bana hep garip gelmiştir. neye göre, kime göre? en iyi ve en kötü olduğu iddia edilen herhangi bir konuda çıkarım yapmak için kıyas yöntemini kullanıyoruz. yani ona en yaklaşık değeri. veya tam aksini iki ucu değerlendirmeye çalışıyoruz. ama her şeyin kendi içinde iyi ve kötü yanları var. burada ying yangcılık oynamayacağım. sadece sanırım belli bir yaştan sonra ortalama bir hayat sürdüğünü kabullenmek gerekiyor. dünyanın çoğunluğunun içinde olduğunu kabullenmek. ne gelir, ne de mental olarak en iyi veya en kötü olamıyoruz. inişli çıkışlı bir grafikte geçiyor işte ömrümüz.