iyi edebiyatçı nasıl olunur sorusu

kötü bir çocukluk geçiren herkes iyi edebiyatçı olabilir.
bakınız dostoyevski.

yazarlık okulunun veremediğini sana çocukluğun verir. çocukluğundan ne kapabildiyse, o kâr.

t/ iyi edebiyatçı olma yollarını tartıştığımız başlık.

sanat biraz da delilikle paralel ilerler. aklı başında, hayatından memnun olan insanlar sanata gözünün ucuyla bakar. hayal dünyası fazla gelişmiş, baskılanmış, anlaşılmamış insanlar ise sanatın içine doğar. onlar sanat yapmak için mutlaka bir yolunu bulur. profesyonel bir ressam ya da dünyaca ünlü bir şair değildir sadece sanatçı. bir şeyler atlatmış, kendini yeniden ve yeniden keşfetmiş insandır. sanatçılar/edebiyatçılar mutlaka yolları sigara, alkol ya da maddeye düşer. çünkü kendini bulmak öyle kolay bir eylem değildir. aniden yolda yürürken aydınlanıp ben şimdi bir kitap yazıcam demezsiniz. bir şeyler yaşarsınız ve bir fırça, bazen kağıt kalem ya da keman sizin kaçış noktanız olur. o yüzden bence iyi edebiyatçı, yaşamış edebiyatçıdır.

iyi edebiyatçıların çoğu, aşırı hassas kişilik sahibidir, yani aslında, sonradan iyi edebiyatçı olunmaz, iyi edebiyatçı olarak doğulur çünkü aşırı hassas kişiler, her şeye/olaya aşırı duyarlı olduğundan, genellikle çok iyi gözlemcidirler ki iyi bir edebiyatçının diğer insanlardan en önemli farklarından biri, çoğunluğun fark edemediği şeyleri fark edebilmesidir. o yüzden de iyi edebiyatçıların sadece kötü çocukluk geçiren kişiler arasından çıktığı klişesine katılmıyorum çünkü nice kötü çocukluk geçiren kişiler, yaşadıklarını umursamamışlardır. aşırı hassas kişilik sahibi kişiler ise yaşanan basit olaylardan bile aşırı etkilendiğinden, onların zaten iyi edebiyatçı olmak için kötü çocukluk geçirmeye ihtiyaçları olmadığını düşünüyorum* ama aşırı hassas kişilik + kötü çocukluk kombinasyonu, kendilerine yazmaları için iyi bir malzeme çıkmasını sağlamıştır, o da ayrı bir konu...

maun bir masaya ve meşeden mamul edilmiş bir sandalyeye kambursu bir şekilde oturmak ile cevap bulan soru. koltuk olmaz, çünkü koltuk başlı başına rehavet ve bitkinlik eğlencesi. kalitesiz, kirli ve plastik masa da olmaz. su, toprak, ateş ve hava... tahta olmadığı gibi plastik de yok. kafka hazretlerine göre siz saldalyeye kurulup masaya eğilince tüm dünya ayaklarınızın altına icabet eder. ceviz ağacı mamülleri bir zaman sonra şişiyor. maun ve meşe.