iyi koşullarda yaşayan çocukların her dönemde mutlu olması

dünyadaki koşullar kötüleşse de düzgün bir aileye, iyi yaşam koşullarına sahip çocuklar hala mutlu. yani çocukların koşulları iyiyse, dünyanın koşulları ikinci planda oluyor kanımca.

bu 80'lerde, 90'larda çocuk olma romantizasyonunun doğru olmadığını, 2-6 yaş arası ingilizce branş öğretmenliği yaptığım dönemde görmüştüm.

2020'ye kadar birkaç sene bu mesleği yaptım. valla çocuklar, benim çocukluğumdaki gibi gayet mutluydu ve hayatın zevkini çıkarıyordu.

tamam, sokak kültürü vardı benim çocukluğumda. aileler mahallelere güveniyordu. ben 2 yaşımdayken bile anne-babam olmadan sokağa çıkabiliyordum. yani mahallenin büyük çocuklarına güvenilirdi.

evet, bu koşullar artık yok ama şimdiki çocuklar da bu yeni koşullarda doğdukları için bu onlara normal geliyor ve gene hayatın tadını gayet çıkarabiliyorlar. yani kendi koşulları iyiyse bittabi.

yağni. ömrü uzun, dini imanı olasıca sayın celal şengör ne diyor?

bilim adamları genelde aristokrat kesimden çıkar.

çünkü gakko, sen temel ihtiyaçlarını düşünürken, adamın beyle bir derdi yoktur.

insanların çocukken mutlu olduğunda, iyi yaşam koşullarında yetiştiğinde, büyüdüğünde de bu mutluluğun devam etmesi durumu.

maalesef doğru bir başlık. durumu iyi olan hem daha iyi okuyor hem daha iyi çevresi oluyor. evleneceği kişiyi bile bu çevreden buluyor vs.