izmir'de 5 çocuğun yanarak hayatını kaybetmesi

en küçüğü 1 yaşında, en büyüğü 5 yaşında olan beş küçük çocuk yangında yanarak hayatını kaybetti. çocuk ve ölüm kelimesini aynı cümle içinde kullanmak çok üzücü. ne söylense boş. maalesef.
www.milliyet.com.tr/gundem/...

allah rahmet eylesin, mekani cennet olsun yavrucaklarin. uzucu durum, hayalleri de kendileriyle birlikte yandi ve dunyayi terk etti.

olayın tanığı birinin anlattıkları ;
şahin , annenin plastik ve hurda toplayarak geçimini sağladığını, alışveriş yapmak için evden ayrıldığını öğrendiklerinin ifade etti. annenin kendilerine sobanın devrilmesi sonucu yangının çıktığını söylediğini belirten şahin, "kapılarda kilit yok ama pvc kapı olduğundan kapıyı çekip pvc kolu çıkartıp ayrılıyormuş çocukların yanından, bize de öyle söyledi. kapıyı çocuklar açmasın diye. zaten çocukların açma gücü yoktu. çocuklar zaten 5,4,3 yaşlarındaydı." diye konuştu.

şahin, 1 ay önce evin yan tarafında hayvanların bakıldığı bölümde de yangın çıktığını kaydederek, "orada çıkış sebebini tam olarak sorgulamadık. boş oda gibi bir yerdi. çocuklar içerde değildi orada bir tane köpek ve 5 yavrusu vardı. onlar da yanarak öldü." ifadelerini kullandı.

önce bir köpek ve yavruları , sonra 5 çocuk yanarak ölüyor aynı yerde.
bat dünya bat!

en büyüğü 5 yaşında olan 5 çocuk. güzel kardesim eleştireni linçliyorlar da şu koşullarda her sene çocuk yapılır mı. sosyal medyada benim kafamda olanlara lanet kusanlar var da olayı şöyle görmeli; baba 1.5 senedir hapiste ama en ufak çocuk 1 yaşında. yahu kadını 4 çocukla sahipsiz bırakmışsın, hâlâ izne çıktığında bile çocuk mu yaptın. neye güvenerek?

27 yaşında kadının 5 çocuğu var, biz 7 yaş daha büyüğüz bizde çocuk yok. bakamayacağım, gelecek vaad edemediğim, bir garantim güvencem olmadan çocuk yapmayalım diyoruz.

devlet yardım etsin diyenler var. devlet çocukları alayım demiş kabul etmemişler. herşeyi de devletten beklememek lazım. he en fazla şunu diyorum, elin mültecisine milyonlar harcayan devlet çocukları alacağına anneyle çocuklarını daha iyi bir eve yerleştirseydi, faturasını falan ödeseydi de kadın evden çıkıp para kazanmak zorunda olmasaydı. evde el işi falan imkanı tanısalardı ve evden çıkma çocuklarının başında dur denseydi. yine de hükümete muhalifiz diye tüm suçu devlete atamayız. insan bazen kendi çözümünü de kendi yaratacak. şu koşullarda 5 çocuk yapanı eleştiririm.

yazık değil mi ufacık 5 çocuğa. akılsızlıklarının bedelini 5 çocuğun canına mal olarak, 5 evlat acısı yaşayarak ödediler. hadi şimdi hayata devam et edebilirsen. çok yazık.

biliyordum fakir bir ailenin çocuklarımın yanarak öldüğünü.

bir tarafta servetine servet katan karunlar; bir tarafta beslenmeden, barınmadan, güvenden yoksun geniş halk kitleleri.

ve bir tanrı var ha...!

evet zaten olan hep fakirin çocuğuna olur. ben bu fakirlikte bu kadar çocuk doğurulur mu diye sormaktan vaz geçtim. olmuş artık ve yanarak ölmüşler. ihmal, cahillik ve fakirlik birleşince ortaya bu korkunç tablo ortaya çıkmış. maalesef.

ankara’da gördüğüm çingene aileleri aklıma getiren başlık.

onları, ekseriyetle at arabası ya da ona denk para ile alınabilecek taşıtlarda görürüm.

arabada, tüm aile yan yanadır. kimseyi evde bırakmıyorlar bunlar diyordum, şu an kimseyi niye evde bırakmıyorlar anladım.

canım yavrular ya, çok üzüldüm.