je te laisserai des mots

patrick watson'ın pek hoş bir şarkısı

eğer o kişi aklına geliyorsa, şarkının her notasında onun sesi var gibi olur.
sanki fısıltıyla sana dönüp, "ben de seni unutmadım" diyormuş gibi
yalnızca bir aşk değil belki de bir vedanın, yarım kalmış bir cümlenin, söylenememiş kelimelerin hikayesi bu.
o 'kelimeleri bırakma' hali, insanın çaresizce kalbinden geçenleri bir kağıda, bir şarkıya, bir hatıraya emanet etme arzusu...
şarkı, sanki sevdiğin birinin ardından kalan duygularla dolu; özlem, sevgi ve biraz da vedalaşma hissi... melodisi insanın içine işliyor. sessiz bir gecede yalnız başınayken dinleyince, geçmiş anılar gözünün önüne geliyor gibi.
şimdi daha güzel şeyler hissediyorum ama geçmiş, geçmiş işte *))