kadife sokak

kadıköy’ün en berbat en hareketli sokağıdır. şu sokaktan her geçtiğimde corona değilde hiv kapacağım diye korktuğum bir yerdir. alkol alan reşit (olmayan) insanlar, fazla alkolden yerlere yatan insanlar ,kusanlar, işeyenler ava çıkan kekolar aynı şekilde gold diggerlar...(bilerek)omuz atıp kavga çıkartmaya çalışan kekola, arabayla son ses müzik dinleyenler, motorcuların ara gaz yaparak geçtiği bir sokak ve bu sokağı ballandıra ballandıra güzelleyen kesim. abartmıyorum burada bir adam gece 1 gibi camdan çıkıp arkadaşlar biraz sessiz olur musunuz bebek var dediğinde ana bacı küfür eden ergenleri görünce gerçekten burada oturanlara sabır dilemiştim. sözlerim efendiliğiyle, adabıyla içenlere değil..

yeni haliyle pek ilgilenmediğim sokak. eski hali de pek matah değildi ancak böyle bi kepazelik yoktu.

rahmetli müfid ekdal hoca kadiköy tarihi hakkında akademik araştırma yapan yegane adamdır. anlattığına göre eskiden kadife sokak ermeni vatandaşların ikamet ettiği bi yer imiş. daha sonra 1964 yılındaki facialar ve azınlık hukuku hepsini bir yere dağıtmış. zamanının itibarlı şahsiyetlerinin köşkleri bulunan bir sokakmış ancak görüyoruz ki restore edildikten sonra bar/pub olarak hizmet görmekte şu an. eskiden sokaktaki barların her birinin ayrı bi kültürü olduğu gerekçesiyle belli bi kuşak için anlam taşırdı orası. artık hayvanlar gibi yaşamak isteyen canlıların, hayvanlıklarını özgürce yaşayabilecekleri bir özgüven sahası olmuş durumda sokak.
bari eski bi fotosunu bırakalım da eski kadiköycülerin gözü gönlü açılsın..

mete avunduk'un iddiasına göre kaybedenler kulübü filmi vizyona girdikten sonra patlayan sokaktır.

yolda yürürken havadan aids kapabileceğiniz dünya üzerindeki nadir sokaklardan.

90 lı yıllarda gençliğimi geçirdiğim sokak... öyle etrafa dalaşarak yerlere kusarak değil; arkadaşlarla tüm barlarında takılarak, barların kuytu köşelerinde öpüşerek, sinema çıkışı köşede tost yiyerek, standart gelecek planları ve hayalleri yaparak vs...
o zamanlar taksim in yanında esamesi okunmuyordu sonra malum taksim, beyoğlu mevcut bana göre leş haline döndükten sonra yıldızı parladı... iyi mi oldu, bilemiyorum...
kaybedenler klübü nün etkisi var mıdır; bence vardır ama ben zaten 90 lı yılların sadık bir dinleyicisi olarak neyse ki bu akıma dahil değilim...

nam-ı diğer kadıköy barlar sokağı.
ölesiye özlenendir tarafımdan. ha illa oturup s.çana kadar içmek değil , ağzımda aparatsız şekilde,özgürce,sıkış tepiş insan kalabalığından yürümekte zorlandığım , gecenin yarısında 3-4 belki 5 kez tekrar tekrar döne döne kaldırımlarından geçtiğim,müzik,insan,bağırış,kahkaha seslerinin ahenk oluşturarak kulağımda yankılandığı,1 turda 1500 kişiyi selamladığım,bazı bazı bakışlarımı kaçırmak durumunda kaldığım ve daha binlerce anıya sahip sokağın adıdır tarafımca sıfatlandırılan.. aynen diğerleri gibi ; (bkz: caddebostan sahil) (bkz: ataköy) (bkz: boğaz hattı) (bkz: kalamış parkı) (bkz: kapalıçarşı) (bkz: pierre loti) (bkz: istiklal caddesi)