kadınların ağızdan çıkan her sözü silah olarak kullanma potansiyeli

öyle böyle bir potansiyel değildir. mesela nasılsın sözünü dahi bana suratını eğerek nasılsın dedin şeklinde kullanıp kendilerini haklı çıkarabilirler. maazallah.

(bkz: hilal taktiği)

kelimeleri seçerken sürekli düşünmek yoruyor...

doğuştan verilmiş bir yetenek. "haklı" olarak doğmuşuz.

(bkz: hafızası kuvvetli olmayanların yalan söylemede başarısız olduğu gerçeği)

hele bir de detaycıysa yandın, herşey belgeli olarak tutulur. günü geldiğinde de o cümleler pat pat söylenir.

cephaneyi sıkı tutmak gerek.

ok, ağzından çıkanların "gerçek" değilde, bir saniye sonra unutulması gereken, uçucu ve geçersiz sözler olduğunu belirt o zaman, en başından, normal bir insan gibi doğru söylediğini düşünerek inanmasın kimse...

boş konuşurum ben dersin, "bir değeri, bir anlamı yok" konuşmak istiyorum ama konuştuğum gibi davranmak istemiyorum da diyebilirsin bak ;)

böyle söylersen kimse seni ciddiye alıp da söylediklerine inanmaz, senin de başın ağrımaz,

"ağızdan çıkan her söz" den
kadın da erkek de sorumludur...

kadınlar, söylediklerine ters düşecek şekilde hareket etmiyor demekki,
yoksa öyle bir potansiyel çıkardı ki içinden şaşırırdın dostum,

sen ne konuştuğunu unutup söylediklerinle çeliştiysen, ağzından çıkan sözleri unuttuysan, hatırlatırlar sana, o gördüğün kendi silahın...

kadınların potansiyelini bunlarla tüketiyorsunuz ya, şimdi düşündüm de, hiç kadınların söylediğini hatırlatmakla filan uğraşan erkek varmı,
nasıl yoruyorsunuz insanları ya, daha şikayet ederken haksızsınız, kendi içinde bile bir matematiği yok şu karın ağrınızın...

içinizde iyi oranı çok düşük, onu biliyoruz da, o azınlık da yok oluyor galiba artık :)

edit : yalnız çok güzel giydirmişim :))

kadınların ağızdan çıkan her sözü silah olarak kullanma potansiyeli karşıdaki kişinin konuşma sırasında beyninin kullanmama ve düşünmeden konuşma potansiyeline bağlıdır.
sonuçta konuşmak kişinin düşüncelerini, duygularını, eylemlerini sözlü olarak ifade etmesidir. söylenen söz kişinin düşüncesini, karakterini gösterir. düşünme konuşmak için temel şartlardan biridir. önce düşünen sonra konuşan kişilerin endişe etmemesi gereken bir potansiyeldir.

var öyle bir potansiyel tabii çok doğru. topukluları da bıçak olarak kullanabiliyoruz. hatta merak edenler için ruj sandığınız şey de ruj değil. aşırı saldırgan manyak varlıklarız biz. ama nasıl oluyorsa aynı zamanda hassas, duygusal ve kırılganız. allahın işi işte.

bunu bana kadınlardan çok erkekler yapıyor ve hayret ediyorum insanlar cidden ileride ben bunu hatırlatırım diyip söylenilen her şeyi akıllarında falan mı tutuyorlar?

size güvenmediğinin göstergesidir. güvenmediği halde, güvenme çabasının ürünüdür. bir tık üstü, sizi yüz üstü öylece bırakıp ağzınızdan çıkan her sözü umursamadığı andır ki, onunla da baş etmek her babayiğidin harcı değildir. siz siz olun, silahların değil; güllerin konuştuğu bir savaşın esiri olun.*.

(bkz: öküz altında buzağı aramak)

bunu sadece kadınlar yapmıyor maalesef erkekler de yapıyor…
hayır pusu mu kuruyorlar nedir ?
bazen öyle rast geliyor ki bahane arayan insanların işi bu, başkalarını suçlayıp hop diye sıyrılmayı seven popişlerin işi…!

kadının en büyük silahı susmaktır aslında. bir kadın konuştuğunda değil, sustuğunda kaçın asıl.

oldukça yüksek potansiyeldir.

önce sizi delirtecek kıvama getirir, zorla söylemek istemediğiniz şeyleri söylettirir.

sonra onları cımbızla aradan çekip teker teker size saplamaya başlar.

hayır bir de unutmuyorlar, bana tartışma bittikten sonra ne konuştun diye sorsalar büyük bölümünü hatırlayamam bile.

ama bunlar öyle mi çocukluğunda çaldığın misketi bile hatırlıyorlar.

çok severek yaptığım bir şeydir. ne söylenirse söylensin,istediğim yere çekebilmek aşırı hoşuma gidiyor.

erkeklerin cıvkını çıkartmalarını sağlayan potansiyeldir.

öyle kadınları ne sevgili ne de arkadaş olarak çevremde bulundurmam. hatta böyle akrabalarıma bile yanıt vermem.

çok şeytanca ama yine de çekici.