kafam rahat olsun anları

herhangi bir insanın herhangi bir gereğinden fazla samimiyetine, kaçış anına erişene kadar geçen sürede akıl sağlığımı elime almadan güç de olsa katlanabilmek, bu samimiyeti kendi alanıma uygun olarak şekillendirmek.

kaçış anı yakaladığımda ilk fırsatta tüymek ve mümkün olan en az temas ile (tercihen hiç) hayatımı sürdürmek kafa rahatlığım için yapmak zorunda olduğum davranıştır. doğruluğu tartışılır.

üzülürsem, dramatik anlarımdaysa en yakın arkadaşlarıma ahvalimi açıklar sonra da sıyışırım...

kalemime dökerim acılarımı, kederlerimi... paylaşım da bazı bazı...

iletişimimi koparırım bir süre ama sonra muhteşem bir dönüş yaparım...

işte o an kafamdaki o... sesleri susturduğum ve sineye çektiğim zamanlardır... kafamı rahatlatırım...

sonra çeviririm yüzümü güzelliklere doğru... güzelliklere her dem muhtacım... sevgidir gücüm...

(bkz: tabii ki hayatım)
(bkz: sen bilirsin hayatım)