kafelerde boş masa olmaması

sosyal medyada pahalılık var diye ağlıyorsunuz ama bu kafelerde boş boş oturmaya bayılıyorsunuz. kahve içmek, çay içmek için kafeye mi gidilir ben bu türk halkını ezelden beri çözemedim.

gene mi +65 sokak röportajında tayyip savunuculuğu yapan dayı söylemleri.

istanbul diğer şehirlere benzemez. 10 tane şehrin nüfusu bir şehirde yaşıyor. istanbul'da boş alan yok. her yer üst üste yığılmış bir yerleşim halinde. burda 20 milyon insan yaşıyor. bunun günlük ziyaretçisi, turisti hariçtir. 1-2 milyon insanını kafede görünce aaa kafeler dolu bakın zenginiz diyemezsin. orana vurunca %10dan bahsetmiş oluyorsun, hadi %20 diyelim 30 diyelim. neden evinde oturan 4 katı görmeyip kafeye gidene göre değerlendiriyoruz. hangi taraf çoğunluk?

ayrıca bu mekanlara gidenler nakit ile gitmiyor, bu ülke insanı kredi kartıyla yaşıyor. bunca stresin içinde es dostunla görüşüp bir çay bile içemeyeceksen, bu iş stresi, hayat stresini nasıl atacaksın. millet delirmemeye çalışıyor. ülkenin sosyal aktivitesi arkadaşla çay içmekten ibaret. millete çayı bile çok görüyorsunuz.

enflasyon yüksek, alım gücü düşük, pahalılık var demek kafeye gidilmez anlamına mı geliyor. mesela ben ev kiraları yüksek diyorum. nerdeyse bir kişi bir kiraya çalışıyor. bunu dedim diye sokakta mı yaşamalıyım. aa bak kira yüksek diyor ama kirada oturuyor mu diyeceksin, başka çarem mı var.

son olarak türkiye fasfakir ülke, mad max filmindeki gibi tepeden bir bardak su dökülse onun için millet birbirini öldürür demiyoruz zaten. az çok belli bir alım gücü var. ama bu enflasyonun en yüksek ülke olduğu, alım gücünün ve paramızın değerinin her geçen gün düştüğü gerçeğini değiştirmiyor. sen 5 tl'n ile yurtdışında tuvalete giremezsin, adam 5 dolarıyla senin ülkende köfte yer o tuvalete öyle girer. millet bunlara gem vuruyor.

tayyip'in kafanıza attığı makarnayı yiyip üstüne çayı içerek kafeler dolu yeaa demeniz bu gerçekleri değiştirmiyor.

bak türk halkının bir sözü ile cevap verim bu duruma. battı balık yan gider olayı bu. ulan zaten et yiyemiyoruz, istediğimiz şeyleri alamayıp istediğimiz yerleri gezemiyoruz. napalım intihar mı edelim, iyice psikolojimizi mi bozalım. bari bir çay keyfimiz olsun da kendimizi az da olsa bi halt zannedelim. ha kafede çay keyfi ile mi iyi hissediyorsun diyen olursa da işte türkiye bu seviyede. vatandaşa kalan bu. elin emeklisi dünya turu yaparken bizimki torununa üç kuruş harçlık verme derdinde.

bu muhabettin devamı da çıkar telefonu değil mi?

gayet normal olandır. ülkenin 85 milyon nüfüsu var, 100 200 1000 falan değil. keşke biraz kafanız çalışsa.

ekmek bulamadığımız için pasta yediğimizden mütevellit olan durum.

uçkura ayrılan paranın yemeden ve içmeden önemli olduğunu gösteren hadise.

başlığı açan kişi bir çok şeyi çözemediği daha doğrusu mantıklı düşünemediği için akpli dayı gibi takılıyor. he deyin geçin