kahvaltıda sakatat yemek

delikanlı insan davranışıdır. bu insanlardan kimseye bir zarar dokunmaz, ölümüne yanınızda olurlar.

özellikle doğu anadolu ve güneydoğu anadolu bölgesinde sabahları ciğer yemek ile yapılan eylemdir. sevmediğim ama yiyeni de yadırgamadığım durumdur..

bunun için en ideali ciğerdir.

bence ideali dil, beyin ve yanaktır.

tanım: lezzetli ve doyurucu bir kahvaltı yapmak ile sonuçlanan eylemdir.

urfa ve antep de bile azalan durum. lüks olmaya başladı.

az paca corbasi ustune yenilen tava yaprak cigerin verdigi keyfi benim diyen van kahvaltisi vermez. kahvaltida sakatat candir.

taaa çocukluğumdan öyle gördüm, ben de aynını yaparım, severim.
çocukken ailece kahvaltı yapma imkanımız sadece pazar günleri olurdu, o da geç kahvaltı şeklinde olurdu. babamın eli mutfağa çok yatkındı, çok sever ve özenerek hazırlardı. bir hafta ciğer, diğer hafta yürek olurdu genellikle pazar kahvaltılarımızda. bugün o eli ben aldım sanırım. biz de çalışan ebeveynleriz, dolayısıyla ailece sadece pazar kahvaltılarımızda birarada olabiliyoruz. bizim de geç pazar kahvaltılarımızda bir pazar ciğer, bir pazar yürek olur. beraberinde kızarmış patates ve menemen de olmazsa olmazımız tabi ki *.

adanalı değilsen bilemezsin.

03:41 gibi şırdan mumbar yiyen, 06:49 sularında ciğer yiyen bizler için normal faaliyet.

(bkz: normal sözlük sabah ciğeri zirvesi)

severiz ciğeri dedirten başlık.

birçok insanın ballandıra ballandıra anlattığı onlar anlatırken benim neredeyse içimi dışıma çıkaracak olan durum.

bokoreç sayılıyor mu?