kalecinin takım arkadaşlarına kızması

savunmada yapılan basit bir hata sonrası kalesinde golü görmeyle burun buruna kalan kalecinin, havalı bir kurtarışa imza attıktan sonra, o gazla, takım içinde yargı dağıtması, cıvıklığı ortadan kaldırma, takımı diriltme ve terbiye etme çabası...

müthiş bir andır o an.
kaleci kurtarışı yapar ve delirir bir anda!
kimse de çıkıp "ne diyon sen birader? ne bu girdiğin tripler?" demez, diyemez!

son derece gerçek bir andır o an.
çok az yaşanır hayatta.

bende bunu halı saha da defansta oynarken yapıyorum. allah ini seven defansa gelsin.
eskiden forvet oynuyordum defansın tadını alınca defansa geçtim.
gol kaçırınca kızıyorlar ama gol yedirince bir şey olmuyor. sonuçta kimse defansa geçmek istemiyor.

pozisyon autla sonuçlanınca olur genelde. kalecinin hava bastığı tek an bu olabilir. defans hattının yanı sıra savunmaya yardıma gelmeyen orta sahalar fırça yer ekseriyetle.

kızmasın da ne yapsın. pozisyonu gereği bütün geri zekalı takım arkadaşlarına yüzü dönüktür. yaptıkları hataları en önden seyreder. olur da defansın arkaya kaçırdığı topu kurtaramaz da golü yerse. yapacağın işi seveyim bakışı da atar.



not: volkan demirel "allah'ını seven defansa gelsin" derken.

allahını seven defansa gelsin şeklindeyse sempatik bir kızmadır.