kanser olduğunuzu öğrenseniz güçlü durmaya çalışır mısınız

bi yakınımız var . kanser teşhisi kondu . 15 sene önce falan eşini kaybetti. kadın o kadar güçlü durmaya çalışıyor ki taktir ediyorum. bu güç kibirden kaynaklanmıyor . çocuklarına , torunlarına karşı güçlü durmaya çalışıyor. hastalık kelimesini yasakladı . pozitif olmaya , yine eskisi gibi heryere yetişmeye çalışıyor. zor bir durum . her insan üstesinden gelemez.

kanser var kanser var şimdi. kanser olmuş çok genel ve saçma bir tabir.

malesef ismi bile korkutucu ve tabiki de inanılmaz derecede kötü bir durum ancak meme ve tiroid kanserleri tedavileri net olarak bilinen ve etkin bir şekilde gerçekleştirilen kanser türleri iken ne yapsanız da fayda etmeyecek çok hızlı ilerleyip/ağır semptomlar gösteren türler de var.

bu iş biraz kişinin karakterine ve iradesine kalıyor. çok kırılgan hassas biriyse bu elbette ki yıkıcı olur ancak serinkanli bir insan bunu olgunlukla karşılayabilir.

yakında aşılar çıkar da bu hastalık da tarihe karışır umarim.

planları vs çok kafaya takmam daha rahat takılırım (sanki şimdi sıkı takılıyorum, şimdide aynıyım. üzerimde bir ağırlık var bakmam gerekenlere bakamıyorum., salsan 7/24 yatacam uyucam)

hayır.

kısa vadeli tüm intikamlarımı alıp edinebileceğim tüm zararlı alışkanlıkları edinirdim. sonra ayaklarımı uzatıp ölümü beklemek kalıyor geriye.

ele güne muhtaç olacağımı anladığım anda kendi işimi kendim bitiririm.
çünkü benim için önemli olan hasta olmam değil yakınlarımın üzülmesi ve onlara yük olmamdır.

hayır. tövbe de. yani kanser olmama değil. güçlü durabilmeme.

ben savaşçı ruhlu bir insan değilim. üstü başı pejmürde çocuk görünce ruhum refüja oturup ağlıyor, gözlerim dolarken.
meselam sen bana kötü bir anını anlat, ben seni dilerken boncuk boncuk yarım litre gözyaşı dökerim. nefesimi kontrol edememeye başlarım.

böyle bir haber alınca. yapacağım şeyler belli.



tedavi filan gerek yok. ben kemoterapi almam. ne olacaksa olsun.

güçlü durmaya çalışmam. dururum. 3 defa yendim bu hastalığı. bu hafta doktoruma gidip 4. kez kanser olup olmadığımı öğrenicem. hiç umrumda değil. hastalıktır geçer.

kanserine bağlı, durumuna göre son vaktimi güzel geçiririm.

neden çalışmayalım, derdi veren dermanı da verir. ölene kadar yaşamak zorundayız.

açıkcası öyle bir çabam yok yaşama hevesim de eskisi kadar yok ölmek daha güzel gelirdi diye düşünüyorum

güçlü dururdum muhtemelen, olabildiğince sıradanlaştırırdım kendi hayatımda bu durumu. bazı insanların çoğu zaman güçlü durmaktan başka seçenekleri kalmıyor.

yaşamayan bilmez diyelim buna. o amansız ağrıları yaşayınca var ya bir mücadele ediyorsunuz ki tahmin bile edemezsiniz. etmeyin zaten. herkes gözünüzün içine bakacak, üstünüze titreyecek... hele bir de çocuğunuz felan varsa güçlü durmama ihtimaliniz yok.
ben neden bunu çok emin söylüyorum
04.10.2023 de babamın kanser olduğunu öğrendiğimde ve o kemoterapinin yan etkilerine rağmen iyiyim dediğinde, hiç hastaneye gitmez, acıya çok dayanıklı olduğunu biliyorum hastaneye gitmek istediğini, gözlerindeki acıyı, endişeyi ve o hâldeyken bile bizi düşündüğünde anladım.
kolay kolay teslim olmuyor yani . son nefesine kadar mücadele ediyor işte insan.

sansar salvo kanserken konser dahi vermisti.

önce kabullenmesi gerekir gerçeği. çünkü ancak yüzleştikten sonra güçlü durabilirsiniz karşısında.. çoğu kez, kişice kabullenilemez ve kendisine yakıştırılamaz bu. kişide kendisinin özel ve farklı olduğu, ya bir yerlerde yanlış yapıldığı veya kendisi için, başkalarında olandan farklı şeyler olacağı türünde, direnç ve boş bir inanç gelişir. güçlü durmak, gerçekle yüzleşerek direnme ve kavgayı seçmekle başlayabilir.

o kadar sevinirim ki bu ırkçı, yobaz, sıkıntılı insanlardan kurtulacağım diye. keşke kanser olup sonra da yakın bir süre sonra da geberip gitsem!

nasıl bırakır ki insan boğulurken çırpınmayı? hiç olmadığı kadar mücadele ederim muhtemelen, yüzleşmem gereken en büyük gerçeğim olur.