karnının doymayacağı yerde açlığını belli etme

size hayatinızın birçok evresinde rehberlik edebilecek eski bir atasözü.
kâh dostunu seçerken aklına düşer, kâh yeni bir iş görüşmesinde.hani bilirsiniz bir an vardir ya kısacık bir an,birisinden birsey rica edeceğin yada bir iyilik isteyip yada istemeyeceğine karar verdiğin an işte her o anda aklıma gelen ilk şey bu söz oluyor.

geçenlerde çok ilginç bir şey duydum bu konuyla ilgili. eskiden bir gelenek varmış. gerçi herkes uymadığı için ve doğru bir davranış olmadığı için "gelenek" demek doğru mu bilemedim..

neyse. şimdi diyelim ki misafir geldi. ev sahibi, daha eve çıkmadan misafire bahçeyi gezdirirmiş ve bol bol meyve ikram edermiş. bunun amacı; yemekten önce misafirin karnını meyveyle doyurmak. vay arkadaş ya! hatta dedemin bir arkadaşı şey dermiş "misafiri incirin başına götürüyorum. ne zaman ki kabuğunu soyarak yemeye başlıyorlar işte o zaman yukarı çıkarıyorum"

hahah şaka gibi ama gerçek.

doyuracak olsalar da sen yine de belli etme. sonra zamanında seni nasıl doyurduklarını her fırsatta dile getirip karşılığını isterler.