kaybetmem sandığın kişiyi kaybetmek

hayatın ne demek olduğunu anlamaya başlamaktır.

kendini kaybettiğin gerçeğinle yüzleşmektir. kaybedince tekrar bir ohaaa ben buradaymışım dedirttiriyor.

istemli körlüğün sonunda yüzleşeceği gerçektir.

öleceğini bilerek yaşamaya benzer. varlığına alıştığın kişinin ölümü sonrasında yoksunluktan dolayı acı ve karamsarlığı beraberinde getiriyor. birinden ayrılmak veya birdenbire bağlantının kopması da olabilir. sonuç zaman ve o yoksunluk baş edebilmeyle birlikte alışmaya başlıyorsun.

öyle bir sanrıya kapıldığım kimse yok.

evet doğru kaybetme korkusuyla titrediğim insanlar var ama ölümde kocaman bir gerçek. yapacak bir şey yok, kanun böyle.

belki öte alemde görüşürüz inşallah.

hiç kimsenin ve hiç bir şeyin bize ait olmadığı gerçeğini kabullendiğiniz bir dünyada yaşamayacağınız bir hadisedir.

hiç kimsenin vazgeçilmez olmadığını öğrenmektir, kendinizin bile.

ilginç deneyim.

ilginç çünkü;

1- dost, akraba gibi insanlar için düşünürsek, ölüm gibi bir gerçeği unutmanın imkânı olmadığından, bu insanları her an kaybedebileceğimizi çok net biliyoruz.

2- eş ,sevgili gibi insanlar için düşünürsek, bunun zaten hiç garantisi yok. gidiveriyor insanlar olmadık anlarda. gitmedi diyelim. yine 1. şıkka dönüyoruz. belki de o şekilde gidecek.

yani iki türlü de aslında "kaybetmem" sanmak ilginç bir yaklaşım. her türlü kayıp olayına müsait bir canlı türüyüz. maalesef...

ne demek kaybetmem. ikimizi de yere serdim. üstümüzde tepiniyorum bağırış ve çağırışla. onu kaybetmemek için uğraşıp bizi kaybettim.