hiç kaybetmem sanılan insanı kaybetmek

ölene kadar yanında olacak sanırken ölene kadar görememektir.

kendimizi kandırdığımız durumlardan biri. hayatın gerçeği ölümde bile bir ayrılık yaşarken birinin sonsuza kadar sizinle olacağı yalanını kendimize söylemek tamamen kaybetmekten korkmakla ve bunu kendimize söylememekle alakalı. en az hasarla atlatmak güzel ola ki.

her an kaybedecek gibi yaşanıp değer, kıymet verilirse kaybedilmeyecek olandır. hiç kaybetmem, nasılsa beni bırakmaz diye umursamaz davrandıklarınızı günün birinde kaybetmeye mahkum kalırsınız.

diğer türlüsü için bir şey diyemem. yani çok emek verdim, ilgilendim, sevdim ama yine de gitti diyorsanız o da o kişinin karaktersiz g*tlüğüdür. bir şey kaybetmediniz yani.

bunama belirtisidir.

'hiç kaybetmem' sanısı bir yanılgıdır zaten. size en çok ait olan şeyi, yaşamınızı bile kaybedebiliyorsunuz, belleğinizi bile.. an geliyor düşlerinizi, umutlarınızı, geleceğinizi kaybedebiliyorsunuz. sizin dışınızdaki birini de kaybedebilirsiniz: buna yaşamak diyorlar toplamında..

zamanla "hiç kaybetmeyeceğin insan" yoktur düşüncesi hakim oluyor. etrafına şüpheci yaklaşıyorsun. biliyorsun çünkü bir gün herkes gidecek

acıtır. olmaz denilen neler oluyor zaten hayatta.. hiç ve asla çok iddialı kelimeler.

genelde o kişi ben olurum. hep cepte,kenarda ,kıyı da köşe de ,el altında sanılan kişiyimdir. sonra kaybedilirim. ama sonuç olarak kimse beni kaybettiği için üzgün veya pişman değildir .