kek tenceresi

vardı böyle bir şey. kuzinede yanmış, kabarmamış ve sertleşmiş nice kekten sonraki bir zamana rastlamıştı. lpg'nin ve tüplü ocakların köylerdeki eve girişiyle hamarat teyzelerin, halaların ve elbette gazozlu kek yapmayı bilen annelerin yarışırcasına satın aldığı alüminyum bir tenceremsi.

üç parçadan oluşuyor. en altta kül konulacak bir haznesi var çünkü bu kül, ısıyı eşit bir şekilde ve yavaş yavaş iletecek bir üstteki parçanın tabanına. sonra hamur konulan bir tencere ve onun üstünde de çevirince açılıp kapanan delikleri olan bir kapak. tuzluk gibi düşün, döndürünce delikleri kapanıyor. böylece hem yeterli ısı hem de bir basınç oluşuyor galiba orta kısımda. sonra işte deliklere ulaşınca kabaran kek, o delikli mekanizmayı pıt diye döndürüp içinin pişmesini bekliyorsun gazozlu kekin. ocağın en küçük gözünde bu mucizenin tamamı gerçekleşiyor üstelik.

babaannemin köydeki evine uğrayınca rastladım. bu yaşımda ağlattı beni. google'a yazdım dedim ki bunu bul bana lan! baktım ki satışta mevcut e-ticaret sitelerinde falan. 40 sene önce falan elektrikli fırın alamayanların aparatı internete düşmüş bir kaç tıkla eve geliyor şimdilerde. hey gidi...