keloğlan’a anasının keloğlan diye hitap etmesi

bence filmdeki en önemli mantık hatalarından biridir.
bu tür eksikliğe vurgu yapan lakaplar- kel, kör, sağır gibi- genelde bir bireye aile dışında bulunan çevresindeki bireyler tarafından verilir ama özellikle bir anne oğluna asla onun kusuruna atıfta bulunan bir lakapla seslenmez.
anne çocuğa ismiyle seslenir, ancak sokakta birine oğlunu tarif etmesi gerekirse lakabını söyler atıyorum keloğlan derler diye tanımlayabilir, ama evin içinde asla keloğlan diye çağırmaz.
angil dingil lakabı olan çok arkadaşım oldu ama hiçbirini evde annelerinin o lakapla çağırdığını hiç duymadım.

aşırı yanlış tespit. anası keloğlan'a "kel oğlum, keleş oğlum" diye hitap eder çünkü. gıygıygıy.