kendi ruhunu öldürmek

fiziken ölmenin alternatifi bir eylemdir.

başarısız intihar girişiminin öteki adıdır.

öncelikle ruhunu bulmalısın, o da imkansızdır.

varoluşsal, sancılar çekmek ile başlar..

hayat sevincinizi düşürecek durumdur.

bunca sene okuyup, dirsek çürütüp, öğretmen olduktan on yıl sonra atama beklemekten vazgeçip bir çikolata fabrikasında çalışıyor olmak sayılabilir mi.?

ne bilim ne felsefe ne de beşeri sevgiler insan ruhundaki boşluğu dolduramazlar.
• blaise pascal

bu sözün üzerine bir bardak su içilmez mi?
içilir.
içtiysek başlayabiliriz;
öldürme kısmını direkt geçiyorum. o kadar ileri gitmeyelim.

beden ve ruh sağlığı bir bütündür. bu bütünü enkaza çevirmek, vur gitsin, at tekmeyi demek, bu ne cesaret!
mutluluk dediğimiz kavrama çok kafa yoruyoruz. düşünüp düşünüp hasta olmak var ucunda. sigmund freud'a kulak ver:

bedenimizi hasta eden ruhumuzun baskılarıdır.
bu baskılardan kurtulmak için neler yapılır biraz buna kafa yormak lazım.
her ruh ızdırap çeker, isyan eder, kabına sığmaz. aynı şartlar altında olan ama hayattan farklı tat alan insanlar var. burada ruhsal farklılıklar ve baktığımız yerler önem arz ediyor. bu kadar acı veren şey aynı zaman da güç olarakta karşımıza çıkıyor.
güç yine ruhun ta kendisinde..
cemil meriç diyor ki;

hayvanın gücü pençesidir insanın ki ruhunda!
ayağa kalkmak, direnmek, teslim olmamak işte bütün sır burada.
biliyorum bazen kuvvetli duyguların esiri oluyoruz. uçlarda yaşarken, iyi bakmamız gereken bedenimize, ruhumuza yeteri kadar özen göstermiyoruz. yokuş aşağı, çarpa çarpa inmek zarar veriyor insana. daha temkimli ve hoyrat davranmadan dokunmalıyız ruhumuza.
insan kendine kibar davranmazsa bir başkasına nasıl bakar, nasıl dokunur?

önce ruhumu beslemeliyim.
öldürme!! yaşat!! inadına..

çekmişim isyan bayrağını
dalgalanır başımda hür
sen diken sal üstüme üstüme
bende deste deste gül
sezen aksu'dan..

yine bir motivasyon konuşmacısı havasında kendisiyle konuşuyor..
ruhuma sevgiler.. çok öptüm..

bir de beden kabrine gömmektir. ruhun dirilişi o zaman tabutta oluyor. halbuki ölmeden önce ölmekle ruhun dirilişine şahitlik etmiş oluruz . netice aşık olmaklıkla; ölen hayvan imiş âşıklar ölmez. (yunus emre).

olmayan şeyin neyini öldüreceğiz hocam ?
edit : materyalistim.

ruh diye bir şey yok... her şey enerjinin bir formudur. enerjiden geldik ölünce tekrardan enerjiye dönüşeceğiz.

genelde el birliğiyle gerçekleşen bir hadise.