kendin gibi davranmak

bir ortamda kendiniz gibi davranmıyorsanız o ortama ait değilsiniz.

zaman zaman evet ama daima, her zaman kendin gibi davranmak gerçekten zor iştir.

dünyanın belki de en zor işi kendin olabilmek. her insanın illa topluma zıt bir yönü vardır ve bu girdiğimiz her toplumda değişir o yüzden kendi gibi davranamaz insan her zaman.

dünyanın en güzel şeyi.. özgürsünüz, kendinize değer veriyorsunuz. bir insan kendisi olmayarak ne büyük acılar çektirir ruhuna. kabul görmek için ne büyük zahmetler çekilir oysa kendin gibi davranmak o zahmetleri baştan reddedip ben buyum böyle mutluyum diyebilmektir.

sanıldığı kadar kazandırmaz kazanmayı etrafındakilerin sayısına bağlayan kişilere

o kadar kolay değil. değişen şeyler fikirlerimizi de değiştiriyor. her anımızda biz, biz değiliz. biz olmaktan çıkmamız normal gözüküyor. zorunda değiliz bunun. robot modunda kalmayacağımız için. doğal yollarla, hislerle karakterimizşn dışında kalan bölüme geçiş yapmaya ihtiyaç duyabiliriz.

bazen kafamda o kadar farklı sesler oluyor ki hangisi benim anlayamıyorum ki kendim gibi davranayım.

çok özlediğim.
sevgili ergenliğime,ilk gençliğime selam olsun.
o zamanlar ne kadar mendebur olsam da o kızı nasıl takdir ediyorum bilemezsin sözlük.istemediği şeyleri yapmayan,yapsa dahi insanların burnundan getiren biriydi.canı sıkıldığında masadan kalkıp giden,zoraki gülümsemelere ve selamlaşmalara girmeyen,keyfi yoksa konuşmayan,kendine ait dünyasında,kendini haklı gören biri.
şimdilerde sivri köşelerinden kurtulmuş,anlayışlı olması gereken bütün durumlarda fazlasıyla anlayışlı,suçu dönüp dolaşıp kendinde arayan,sanki çok umrundaymış gibi"nasılsın" diyen iğrenç bir yetişkinim.o zamanlar pek sevilmezdim,şimdi beni sempatik buluyorlar.nasıl da seviyoruz yalanı,dolanı.oysa şimdi ben daha çok iğreniyorum sizden,daha fazla sıkılıyorum.

sanırım sadece sözlükte, o da bazı zamanlar gerçekleştirebildiğim davranma şekli.

yani olmuyor istesem de. alışmış bünye maskelerle dolaşmaya yıllardır.

kişisel gelişim kitaplarının bir numaralı cümlesidir. ardından kendine güven, kendine inan, başarıya giden yolda çakıl taşları vardır gibi penisimsonik klişe cümleler eşlik eder buna.

neden bir başkası gibi davranayım ki? neden yapmacık olayım doğallık varken ?
ben neysem o'yum . yanlışım hatam elbet vardır onları da değiştirmek,düzeltmek için elimden gelen gayreti yaparım.
hem ne demiş mevlana " ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol

olması gereken ama kimsenin uygulamadığı bir gereklilik. çünkü toplumun normları, yaşayış tarzları, şartlar gereğince bu duruma el vermiyor. o yüzden insanoğlu çoğu yerde kendini ufacık tefecik yapabiliyor duruma göre de kendini olduğundan daha iyi veya başarılıymış gibi gösterebiliyor. hatta olduğundan çok farklı biriymiş gibi davranabiliyor. kötü bir durum.

ya bak bu hayatta yapabildiğim tek iyi şey bu olabilir ha. bundan dolayı pek sevilmem.aklıma gelmişken beni bu yüzden sevmeyen insanlara iki çift lafım var. sen kimsin ulan hıyar?
puahah.

sonucunda birileri tarafından sevilmeyen, küs olunan hatta kavga edilmiş kişi olmaktır.

genelde dayak yememe sebebiyet veren hadise.

hep yaptığım şey.
hiç role giremem tatlım, üşenirim.

başka nasıl olunur ki, bilmiyorum.

aslında özel bir çaba gerektirmeden en kolay olan davranş biçimidir.. (amaa.. kendinin kim olduğunu önce senin doğru bilmen kaydıyla.)