kendinden önce başkalarının menfaatini düşünen kişi

oransal ve nominal olarak giderek azlan kişiler. eskiden de çok fazla yoktu ama sağda solda denk gelirdik nadiren. şövalye ruhlu, asil, insanlıktan nasibini fazlasıyla almış ulu kimselerdir bunlar. kalender meşrep olurlar. . denk gelirseniz dizlerine kapanın.

doğal seleksiyonda ilk elenen o olacaktır.

sosyal ortamda övülen ancak ilk fırsatta gömülen insan olacaktır.

değeri bilinmez sadece üzüldüğünüz ile kalırsınız.

asla bir girişimci olamayacak insan.

kendimi bu sıralar hissettiğim kişidir. lütfen benden yardım istemeyin

onca kötülüğün kol gezdiği, insanların kendi menfaatleri için kötülük yapmaktan hiç mi hiç çekinmediği bu dünyada hepimizin en iyi ihtimalle %15 bencil olmaya hakkı vardır. kişiler gelip geçicidir, ölene kadar birlikte olacağınız yegane kişi kendinizdir. o yüzden kişinin en büyük yatırımı kendine yaptığı yatırımdır.

salak bacım afedersin.

iyi aile terbiyesi almış erdemli insandır. lakin kaybetmeye mahkumdur. zira dünya kendisi için çok fazla kötü done barındırır.
gözünü başına bir iş geldikten sonra açması olasıdır.

üzülecek kişidir. hayat düşünmemesi gerektiğini öğretecektir.

(bkz: selflessness)
mutlu olmanın en kolay yollarından biri olarak görülen durumu yapan kişidir fakat fazlası mutluluktan çok zarar getirecektir.
kendi menfaatimizi öne koymak kültürümüzün bize öğretilerinin aksine "bencillik, tü kaka" değildir. asgari bir insani ihtiyaçtır.
"depoyu doldurmazsanız yolcu taşıyamazsınız."

sağladığı menfaatin kendi egosunu içten içe tatmin etmek olmadığını nereden bildiğinizi merak ettiğim kişidir. her menfaat fiziksel olmak zorunda değil, benim sayemde başardı diye içten içe tatmin sağlayan iyilik melekleri yok mu sizce de?

başlığı açan arkadaş bi adımı yazmamış

eşek kafam ömür böyle geçti

hep kaybedecektir

başkalarının menfaatine çalışan birisi köledir. başkalarının menfaatlerine göre yaşamak köleliktir.

ancak anadolu'da "ermiş" olarak nitelendirilen bazı kişiler üst akla sahiptir. siz dışardan bakınca o kişi hakkında "herkesin iyiliğini düşünüyor" fikrine kapılırsınız ancak uzun vadede her işten hep o kişi kazanç sağlar.

bu kişiler açtıkları dergahlarla, ibadethanelerle, kiliselerle, cem evleriyle, sinagoglarla, üniversitelerle, vakıflarla, kooperatiflerle hem sosyal hem siyasal hem de ekonomik bir güç kazanır. takipçileri gönüllü kölelerdir.

ileride çok üzülecek insandır çünkü ilk tökezlediği an o düşündüğü insanlar onu satacaktır.

iyi insanlardır kendileri ama en ufak bir şeyde ilk harcanacak olanlar da onlar olur.

psikolojik rahatsızlıktır.
mazoşist eğilimler gösterebilirler.
muhtemelen yetişirken fazla değer ve sevgi görmemişlerdir ve en ufak sevgi kırıntısı için bile her şeyi feda etmekten çekinmezler.
sevilmek isterler aslında ve sevgi onlar için o kadar imkansızdır ki, elde etmek için kendilerinden bile feragat ederler.
bunların dışında korkuyor da olabilirler, yalnızlıktan, ötekileştirilmekten.
veya kendilerine yönelik görüşleri oldukça düşüktür ve hiç kimse tarafından sevilemeyecek bir insan oldukları düşüncesindedirler. bu yüzden de herkesi kendilerinin öne koyarlar. bir bez parçası gibi çamura atlayıverirler, yanındakilerin ayakkabısı kirlenmesin diye.
ve inanın, insanlar ayakkabılarını kirletmektense, değersiz bir bez parçasına basmaktan çekinmezler.

daha çok üzülürsün kardeş

yoktur öyle bir şey, insanın doğasına aykırıdır. önce can sonra canandır. uçakta maske duyurusu filan yapılırken önce siz takın sonra çocuğunuza takın denir. öncelikle kendisini güvence altına almadan çocuğa yardımcı olamaz çünkü. toplumsal yaşamda da yasadır bu, ortalama zekâya ve sağlıklı bir muhakeme yeteneğine sahip insan önce kendisini düşünür. veya yukarda da yazıldığı gibi köle ruhludur, daha masum bir ifadeyle irade sahibi değildir. bu kendinden önce başkalarını düşünme anlayışı genelde tikel olandan tümele yönelir. yani; topluma, devlete, vatana filan. soyut mefhumlar için insanların kendilerini feda etmeleri hiç de temelsiz ve anlaşılmaz değildir bu bağlamda. bu sürekli pompalanır çünkü, sen başkaları için ve ancak başkalarıyla beraber varsın. toplum sözleşmesi kuramcılarında da vardır bunlar. bütünün sıradan bir parçasıdır aslında insan, her nasıl oluyorsa sınırlandırılmış bir özgürlüğe sahiptir. üstelik kendisi bunu talep etmiştir ve doğru olan bu talebi her insan düstur kabul etmelidir.