kendinden sonraki kuşakları anlamayan insan

kendisinin de ailesiyle yaşadığı anlaşmazlıkları unutup, kendinden sorma gelen nesilleri yozlaşmış görmektedir.
çok şey değişti. artık her şey dijital. alışveriş, iş, sohbet hatta aşklar dahi dijital başlıyor. buna uygun bir nesil yetişecek elbet.
yeni nesil harika on numara beş yıldız gibi bir anlam çıkmasın tabi ama unutulmasın ki her devirde yeni gelen jenerasyon böyle görülmüştür.
anlamaya çalışmalı ve önyargılı yaklaşmamalıdır.

sık sık baş başa kaldığımız insandır.
en basit şeyleri bile şaşkınlıkla karşılayan insandır sizi anlamazlar anlamaya da çalışmazlar.
en basit örneği vereceğim bir oyunun parayla satılmasına anlam veremiyorlar.
oyun üreten insanlar emek vermiyor gibi düşünüyorlar.
veya müzik dinlerken verilen paranın saçma olduğunu düşünüyorlar.
kendini yeni düzene alıştırmak zor bir şeydir ama o kadar da zor değildir .

bencil olduklarından. zaman değişir evlat. sen de değiş

empati yoksunu insandır.

günümüzde z kuşağına sallayarak, aşağılayarak konuşan insanlarda görülmektedir.

antik çağlardan beri mevcut olan bir durumdur. homeros'un bile gelecek neslini atalarına saygısız, başarısız, tembel olarak nitelendirilen olduğu bilinmektedir.

en büyük zorlukları sıkıntıları kendinin ve kuşağının çektiğini düşünen, kendinden sonrakilerin rahattan ve sefadan dolayı kötü durumda olduklarını özellik de tembel olduklarını düşünen kişidir. derdinizi anlatmaya çalışmak yerine duvarla konuşun daha faydalı.

görmezden gelinmesi gereken insandır. iletişim kurmayın böyle insanlarla. ne derlerse "tamam" deyip geçin. tartışmaya değmez.

insan önce kendinden sonraki kuşağa ne bıraktığına bakmalı!

kaybetmeye mahkumdur. amca, dayı gibi öğüt verme eşiğine gelir bir süre sonra, bayar. her ortamdan soğutur adamı.

akademik kariyere özeniyor insan. lisede eğreti duruyor çok tepki çekiyor ama üniversite ortamında her şey makul kabul ediliyor.

tam bir seks festivali, cümbüşü.

z kuşağına ne katabiliriz yada ne yaparsak onları kazanabiliriz demek yerine. ne yaparsak kendimizden soğutabiliriz diyen insanların genel olaylarından biri. insan kendine dönüp ben ne yaptım acaba hayatta neyi başardım neyi elde ettim diye kendine sormalı. bu soruyu kendine soran insan sonra ki kuşaklara bunu nasıl başardığını anlatırsa emeklemek zorunda kalmadan koşan, uçan bir nesil yetişir. hem muasır medeniyetler seviyesine ulaşır hemde toplumsal olarak gelişiriz zenginleşiriz.

daha önceki kuşaklarla benzer biriymiş gibi kabul etmek hatadır. çünkü benden bir önceki kuşakla aramdaki fark 1 birim ise benden sonraki kuşakla aramdaki fark en az 100 birim. internet ve dijital dünya kuşaklar arası aktarımın canına okumuştur. genç yaştakiler justin bieber gibi ışıltılı bir rol modelle internette her an karşılaştıklarından, evdeki sönük bir figür olan ana babasından yahut okuldaki şu çok fazla takipçisi olmayan öğretmeninden neredeyse hiçbir şey almamaya başlamıştır.

avrupa'nın yahut başka bir kıtanın herhangi bir ülkesinde yaşayan yetişkin kişiyle paylaştığım ortak değerlerimi, yan komşunun üniversite okuyan oğluyla benzerliklerimle kıyasladığımda: uzaklarda yaşayan o kişiyle çok daha fazla ortak yönüm çıkıyor. genç üniversiteli kardeşimiz de kendi okulundaki arkadaşıyla daha az ortak yöne sahip artık.

kuşakların bir öncekine takındığı olağan protest tavırla açıklanamayacak derecede toplumun birbirine yabancılaşması gerçeği varken onları da ana babaları anlamıyordu eki eki demek, olayı fazla basite indirgemektir. tüketim alışkanlıkları bile küresel boyutta kökten değişmekteyken, bunu ihtiyar bunaklar bizi anlayamıyora indirgemek pek de isabetli değildir.

asıl soru şöyle sanırım: kendi yaşıtlarıyla ne derece ortak yönleri var ki artık gençlerin?

her kusak insani. her kusagin insani 1 sonraki kusagi anlamaz ki zaten.

kendinden önceki kuşakları anlamayan insandan farkı olmayan kişi.

anlayış karşılıklı olur, tek taraflı değil.

he la...! çoğu mezarlıklarda sessiz kıpırtısız gıkını çıkarmadan yatıyorlar arkadaş.. yolsuzluk, hırsızlık, yüzsüzlük, rezalet almış yürümüş. çıtını çıkaran yok yahu..

anlaması değil de anlamak için çaba sarf edilmesi yeterlidir aslında. tabii ki arada çok kuşak farkı varsa birbirimizi tam anlamıyla anlayamayız ama empati yapmaya çalışırsak en azından kuşak çatışması kavramı sona edebilir.

gayet normal değil mi?

her insan kendi devrinin insanı, zamanla etik anlayışı bile değişiyor. ona ayıp gelen şimdiki insanlara ayıp gibi gelmiyor mesela.

bu durumda iki tarafında kendine ait bir doğrusu oluyor ve çatışıyorlar.

kendinden sonraki kuşakları tam anlamıyla anlamana da gerek yok aslında, abartıya kaçmayan bir anlayış yeterli.

ben 34 yaşındayım ve meja beni anlıyor.

" anlamayan" değil, "anlamak istemeyen insan" başlığı daha iyi oturur bence. kişi, kendi bireysel algısını kendi istediği şekilde şekillendirir. yapmıyorsa, bunu istemiyor demektir. her düşünce biçimi birer tercih mekanizmasının temeline oturur. :)

velhasıl, anlaşılmıyorsanız; karşınızdaki anlamak istemediği içindir. bunu sempatik gösterip, kendinizi manipule etmeyin.

banane kardeşim ne anlayacağım, biz çektik onlarda çeksin. beraber mi bot bağladık sanki. bak bi de anlayış bekliyor eşek sıpası kuşaklar.