kendisiyle zaman geçirmeyi seven insan

diğer tanımlarımdan birinde de bahsettiğim, insanın önce kendisiyle zaman geçirmeyi sevmesi gerekir dediğim durumdur.
aslında sizi en iyi tanıyan yine kendinizsiniz, kendinizin ruh eşisiniz. birey olmak için birine ihtiyacım yok. kendimle tek başıma sinemaya gidip bir kova popcorn alıp, gülünecek yerlerde başkasının ne düşündüğünü umursamadan kahkahayla gülmeyi; sinema çıkışında kendime kahve ve tatlı ısmarlamayı; tek başıma tatile gitmeyi( e.ö.-evlenmeden önce); tek başıma yemeğe gitmeyi; kendime doğumgünü hediyesi almayı; tek başıma yürüyüşe çıkıp, hiç tanımadığım kişilere ‘günaydın’ demeyi, sonra yorulunca sahilde kafeye oturup kahve eşliğinde kitabımı okumayı; tek başıma internetten dizi izlemeyi; tek başıma hoşlandığım filmi izlemeyi seviyorum. yanınızda biriyle de yapabilirsiniz tabi; ama bu sefer kuralları siz değil grup halinde verirsiniz. siz oturmak isterken o kalkmak ister;siz gezmek isterken o yoruldum der,vb.

canı hiç sıkılmayan insandır. ne istediğini bilir, ona göre yaşar, ona göre davranır.

(bkz: tek kişilik gösteri)

yalnızlığıyla mutlu olan insandır. bu insanlar bir cafeye gidip tek başlarına kahve de içerler yemekte yerler. mutluluk için başkalarına ihtiyaçları yoktur. kendilerini çok iyi tanırlar. bu yüzden ne istediklerini iyi bilirler.