keşke bana yazılsaydı dediğiniz türkü

vardır böyle türküler. dinlerken söyleyen değil söylenen olduğunu düşünmek istediğiniz.
mesela kız kardeşim derdi ki şu türküyü biri benim için söylemeliydi:

"eğil bir yol öpeyim
eğil bir yol öpeyim
gençliğim geçti gelin, di loy loy
haldan bilmez, di loy loy
söz anlamaz, ne fayda"

(bkz: mihriban)

lambada titreyen alev üşüyor diyor
aşk diyor, kağıda yazilmiyor diyor ,mihriban diyor. çok naif değil mi ?

saç telini koyup zarfın içine rüzgara yalvarıp tez bana gönder...

"güneşin yeryüzünü yaktığı gibi
gülüm senin gözlerine yanmışım."

"delirmişim sev de beni uslandır
ben aklımı gözlerine takmışım"
sen nasıl bir türküsün böyle...

yanıma gel yar sözümü duy yar
ben seni sevdim halimi bil yar
halimi bil yar gönlüme gir yar

sen yüreğimdeki küskün çiçek
açmalısın bahar geldi diye açmalısın
çünkü ben (bu kısmı şiir olarak okunuyo)

ben seni sevdim halimi bil yar
halimi bil yar gönlüme gir yar...

yavuz bingöl/ halimi bil yar
dinleyebilirsiniz...

güzel ne güzel olmuşsun
görülmeyi görülmeyi
siyah zülfün halkalanmış
örülmeyi örülmeyi

mendilim yudum arıttım
gülün dalında kuruttum
adın ne idi unuttum
sorulmayı sorulmayı

seğirttim ardından yettim
eğildim yüzünden öptüm
adın bilirdim unuttum
çağırmayı çağırmayı

benim yarim bana küsmüş
zülfünü gerdana dökmüş
muhabbeti benden kesmiş
sevilmeyi sevilmeyi

çağır karac'oğlan çağır
taş düştüğü yerde ağır
yiğit sevdiğinden soğur
sarılmayı sarılmayı

kuanın yorumu için buyrunuz

engin nurşani- gülom.
ibrahim kalın- gülüm soldu.
olgun şimşek- üflediler söndüm.

neşet ertaş- evvelim sen oldun ahirim sensin.

"kurusa fidanım güllerim solsa
göynümde solmayan gülümsün benim
yaprakların gazel olsa dökülse
daha taze fidan dalımsın benim

ağarsa saçların belin bükülse
birer birer hep dişlerin dökülse
vücudun kurusa kanın çekilse
yine şu gönlümün yârisin benim"

neşet ertaş