kurtuluş mücadelesini kaybetmişiz

fransızlar, ruslar, ingilizler, yunan içimizden geçmiş. ankara'da baş gösteren anadolu hareketi önderi mustafa kemal paşa ve arkadaşları bir gece istanbul hükümeti askerleri tarafından baskın yemiş, 1 haftalık bir yargılamanın ardından apar topar idam edilmişler. ardından giden kim varsa hepsi tek tek tespit edilmiş hapislere atılmış sürgün yemiş. bu haber anadolu'da infial yaratmış adeta, anadolu'nun umudu kırılmıştı.

sonrası mı?

hilafet makamı tam teslimiyet sözleşmesi imzalamış, avrupa osmanlı'ya çok ağır faturalar kesmişti. geçtim osmanlı'nın avrupa'ya olan borçlarını, avrupa osmanlı'ya karşı yaptığı savaşta ölen askerleri ve uğradığı maddi zararı tamı tamına tazmin etme niyetine girmişti. ama tabi osmanlı'nın kasa boş, savaş kaybedilmiş, kaynak üretecek tek bir kalem yok. avrupa insafa geliyor, tamam diyor, geçmiş geçmişte kaldı artık önümüze bakalım. sizin iyiliğiniz için bizim belirleyeceğimiz bölgelerde ana kontrol bizde olacak, zaten sizde buraların kontrolünü sağlayacak ne para var ne asker. o iş bizde, sizin imparatorluğunuz devam edecek, padişah hilafet makamının sahibi olarak kalmaya devam edecek.

bizi göt kadar bir toprak parçasına mahkum etmiş avrupa. batı yunan ve ingilizlerde, doğu ve kuzey ruslarda, güney'i yunan ve italyanlar parsellemiş. iç anadolu ve istanbul güya hâlâ osmanlı toprağı ama koca istanbul'da ne tek bir osmanlı zabiti var, ne türklere ait bir işletme. sadece halifeyi korumak için vasıfsız yeni yetme yarım bölük asker. başlarında avrupa'nın büyüklerinin kontrolünde oluşturulan avrasya konsorsiyumuna bağlı bir subay. gerçi baktığında memleketin hiçbir yerinde osmanlı zabiti kalmamış ki. osmanlı da zorunlu olarak avrasya konsorsiyumunda olduğu için enver paşa'nın yenilediği ve kaliteli hale getirdiği askeriyenin kaliteli rütbelileri konsorsiyum kararıyla ne hikmetse hep afrika'ya memleketten hep uzaklara tayin edilmiş. iç anadolu'yu soran eden yok. insanlar açlıktan hastalıklardan ölüyor. ne avrupa'nın umurunda ne halifenin. insanlar bir yere gidemiyor, güya istanbul hâlâ imparatorluğun parçası ama girişler kontrollü yapılıyor. iç anadolu'daki insanlar ne güneye ne kuzeye hareket edebiliyor. batıya zaten girmek imkansız, doğu'ya gidersen de rusların elinde köpek gibi çalışmaktan başka çaren yok.

anadolu'da isyan da yok, isyan edecek bir baş da yok, insanların elinde isyan edecek güç de yok silah da yok.

istanbul'da kalan yerli ve fakir halk haksız sebeplerle konsorsiyum askerleri tarafından istanbul'dan atılıyor. sadece saray ve çevresinde padişah, akrabaları, işgal kuvvetleriyle arası iyi olan ve onlara geldiklerinden beri yalakalık yapan paralı aileler var.

devamlı hükümetler kurulup fesh ediliyor. her fesih ve yeni kurulmanın ardından ne hikmetse meclisteki türk ve müslüman sayısı azalırken konsorsiyum ülkelerinin azaları artıyor. padişah hiç ses etmiyor bu duruma, şikayete gelen türk ve müslüman azaları da kabul etmiyor zaten huzuruna.

türkler ve müslümanlar gün geçtikçe azınlıkta, elden gelen bir şey yok. hilafet makamı sesini çıkarmıyor. istanbul'daki ve anadolu'daki yerli halkın elinde avucunda bir şey kalmamış. büyük şehirlerdeki imparatorluk döneminden kalma tüm okullar kapatılmış. sonuçta eğitim de konsorsiyumun elinde. 15 yaşına kadar her genç bu okullarda okuyor, sonrasında direkt askere. nereye? avrupa'nın sömürge bölgelerinde savaşmaya. kurtuluş savaşı'nda sömürgelerden askerler gelip osmanlı ile çarpışıyordu, şimdi osmanlı nesli avrupa'nın yeni sömürgeleri için çarpışıyor.

türkçülük turancılık bahsini konuşmak yasak, açık kalmış bir iki tane gazete var. onlar da konsorsiyum kontrolünde. devamlı olarak konsorsiyumun güzellemeleri yapıyor, padişahın ağzından halka daha güzel bir geleceğimiz olacak mesajı veriliyor. cuma hutbelerinde bile önce padişaha ve ardından avrupa'ya dua ediliyor. türkçülük diye bir kavramın dinden çıkmak için sebep olduğu belirtilirken bizi birleştiren tek şeyin islam dini olduğu söyleniyor.

konsorsiyum aslında hilafeti ve padişahı da lağvedecek ama o kadar çok işine yarıyor ki. afrika'da hedeflediği topraklara halifenin bir mesajını gönderiveriyor o ülke yelkenleri suya indiriyor. halifemiz efendimiz kiymetlimiz emir buyurmuş, onun dostlarına karşı durmak ne haddimize?

istanbul artık avrupa'nın yeni gözdesi. hayaldi gerçek oldu. çanakkale'ye gelirken istanbul'a garanti gözüyle bakan ve hatta bunun için davetiye bastıran avrupa biraz gecikmeli de olsa emellerine ulaşmıştı. seçkin aileler ve soylular özel gemilerle istanbul'a geliyor kırmızı halılarla karşılanıyordu. ilerleyen zamanlarda bu aileler yerlerinden zorla edilen halkın evlerini ve arsalarını kapış kapış satın alacaktı. e yerlerinden edilen halk nerede? bir daha geri dönmemek üzere iç anadolu'da kalan son topraklarda sürgünde.

gün geçtikçe konsorsiyum daha çok hak iddia ediyor. daha da eski defterleri açıyor. 1453'e kadar iniyor. burası eskiden bizans toprağıydı ve siz çaldınız. hakkımızı olanı geri alma vakti, artık istanbul'da bir tane bile müslüman kalmayacak. padişah ve avanesi dahil. padişah izmit'e sürgün ediliyor, yapboz haline gelen ve konsorsiyum elinde oyuncak olan meclis bir daha açılmamak üzere kapanıyor. kimse bir çöpünü dahi almadan anadan üryan istanbul'dan sürgün ediliyor. artık halifeye de ihtiyaç yok 3-5 kuruş parası olup yalakalık yapan zenginlere de.

1299'da bilecik'te başlayan, 1453'te çağ değiştiren, dünyayı tir tir titreten imparatorluğun macerası kurulduğu zamanki insandan daha az, kurulduğu alandan daha küçük bir alanda sadece düşmanlarının işine yaradığı için hapis hayatı yaşayarak bitiyor.

kısa bir iftar sonrası hikayesi de böyle sona ermiş.

not : bu senaryo fesli deli kadir'in rüyalarından esinlenmiştir.

devamını gör...

(3) (0)