kılıbık erkek

nedir bilmiyorum ama. yeni evli arkadaşlarımda gördüğüm önce ben öyle olmam deyip. her gittiği yeri daha ilişki de anlatma. rapor verme.
evlenince de balkonda çamaşır asma. güzel ama.
geçen birisine dedim .
ezdirme oğlum kendini. masaya yumruğunu vur.
bulaşıkları ben yikayacam de. çamaşır bende de.

evlenen her adam gibi erkeğin hazin sonu.

bir tırcı abimiz sürekli olarak şakayla karışık bir şekilde "siz kılıbıksınız, ben elimi masaya vurdum mu..." falan diye anlatıp duruyordu. bir gün yine bana sen kılıbıksın gibisinden takılmaya başladı, ben de şu meşhur fıkrayı anlattım kendisine, bu da böyle ilginç bir anımdır.

ormanlar kralı aslan'la boğa bir barda oturup kafa çekmektedir. laf lafı açmış havadan sudan muhabbet uzamıştır. saatin epey geç olduğunu fark eden aslan müsaade isteyerek ayaklanır.

+ saat çok geç olmuş. ben kalkayım artık. hanım bekler evde.

öteden beridir aslana uyuz olan boğa. bu durumu fırsat bilerek ormanlar kralına yüklenmeye başlar.

- yahu sen ki koskoca aslansın, ormanlar kralısın yakışır mı senin gibi birine hanımdan korkmak?

aslan bıyık altından gülse de hiç istifini bozmadan kalkar. fakat boğa yüklenmeye devam eder.

- bak bana. örnek al biraz beni. ben evdekinden korkuyor muyum hiç?

bunun üzerine aslan gülümseyerek eğilir ve boğanın kulağına sessizce fısıldar.

+ bak canım kardeşim. işte aramızdaki fark bu. beni evde aslan bekliyor. seni ise inek bekliyor.